okunmaması gereken kişisel gelişim kitapları

Bu aralar kişisel gelişim kitaplarıyla ilgili çok düşüncem var. Bence okunmaması gerekenler, bir başkaların elde ettikleri başarıları göstererek "o kişi yapmış sen neden yapamayasın" gibi cümleler kurması çok yanlış. Çünkü bu sadece egoyu tasdikler. Kısa süreli "gazlama" verir. Böyleleri tercih etmemeliyiz.

Ben de eskiden böyle düşünüyordum sonra boyle bir cümle okudum "bir karpuzu aldın içini açtın baktın kelek hâlâ yemeye zorlayacak mısın?" diye, sonra düşüncelerim değişti'*'

böyle bir kitapla karşılaştım ve bir kaç gün içinde blogumda blogları Canlandırma Projesi kapsamında incelememi paylaşacağım. Sizi beklentiye sokmak istemem çünkü kitabı yarım bıraktım. Kitapta karısını döven bir adamdan karısının özür dilemesini istiyordu yazar.

Başımıza gelen şeyleri affetmemizi söylüyor ve ardından ekliyor; tacizi affedin diye. Yahu insan kendisine yapılan kötülüğü affeder, onu terk eden annesini affeder. Sırf kendi huzuru için ama tacizi nasıl affedebilir? Bu bir olay olgu değildir bu bir travmadır ve affedilemez. Burdan sonra zorlayarak okudum biraz ama daha içim almadı.
Çok doluyum bu konuda kesinlikle israf.

Okunması gereken kişisel gelişim kitabı var mı ki şeklinde reaksiyon vermek istediğim başlık. Lise yıllarımda psikoloji hocamız sağ olsun milyon tane kişisel gelişim okuttuğu için rahatlıkla okunmaması gerektiğini söylemek isterim. Yetişkin dönemimde bir iki yıl önce olsa gerek kitap kulübümüzde kişisel gelişimsi bir kitap seçilmiş ön yargısız okumuş ve yine yeniden kişisel gelişim okunmamalı kararımı tazelemiştim. Ha bazıları için faydalı hatta illa ki okunması gerekiyordur bakış açısı geliştirmek en azından bir şeylerin farkına varmak için... O kişileri ayrı tutuyorum görüşümden.