oda
-
2013te yazdığım şiirdir. Depodan çıkardığım kutudan bulunca sevindiğim ve paylaşmak istediğim şiirdir aynı zamanda
ODA-ODADA
Kimi uyur
Kimi uyanırken başkasında
Her biri, birinin benliği
Her birinin, biri olmak istediği
Hiç kimsenin yalnız kalamadığı yer
Yalnızlığın korkup sığındığı yer
Oda senin gibi
Sen de ben gibi
Kimi ağlar
Kimi gülerken başkasıyla
Her olay, olayın başlangıcı
Olayın bitişi, olaysız olucak
Ölüm gelip kapı çalındığında
Sığınmak yetmeyecek boş düşlere
Gülmek de, ağlamak da kurtaramayacak
Tıpkı yeni doğan gün gibi
Tıpkı batmamakta ısrar eden güneş gibi
Yeniden doğacağını düşünen insan gibi
Kimi kimsesi
Kimi doyururken kimsesizliğini
Sevişir doyumsuzca
Yalnızlığını boşaltırcasına
Yetmez hiçbir zaman
Kimsesiz bir ruha
Kimi dinler
Kimi konuşurken başkalarıyla
Tek başına sessizce dinlemek
Sessizliği anlamaya çalışan
Boş bir çaba, doldurulmaya çalışılan bir kadeh
Bulamaz kimse gerçek sakisini
Kimi yaşar
Kimi ölmek istemezken
Ölüm gelmişken bile umursamaz
Hayat hiç bu kadar yakın olmamışken
Son nefestir tek umut
Tek bir çaba, yetinilmeyen bir öpücük
Hayatın olmadığını kim anlar
O da senin gibi
Sen de benim gibi
Sabırsız ölüm gibi