mağara alegorisi

• (bkz: Plato's cave)
  Yunan filozof Platon'un devlet adlı eserinin yedinci kitabında Sokrates'in ağzından ortaya atılan antik çağ felsefesinin en önemli alegorilerinden biridir.
  doğdukları andan itibaren bir mağarada zincirlenmiş bir şekilde yaşayan bir grup insan mağaranın girişinden yansıyan nesneleri görür ve onların gerçekliğine inanırlar. bir gün bu gruptan birisi zincirinden kurtulur ve mağaranın dışındaki gerçek dünyayla tanışır. mağaraya geri döndüğünde gördükleri yansımaların gerçek olmadığını açıklamak istese de mağaradakileri buna inandırmak imkansızdır. başka bir gerçekliği kabul etmezler.
  kendi gerçeğinden başka gerçekliği kabul etmeyen hatta hiç dinleme zahmetine bile girmeyen insana ayna tutan mükemmel bir örnektir. zincirlerini koparıp gerçeğin peşine düşeni ve keşfedeni de susturmak, kabul etmemek, dışlamak tam da bu insanların özelliğidir. (bkz: zincirleri koparmak)(bkz: doğru söyleyeni dokuz köyden kovmak)
  
• mağaralarına sıkışmış insanlar