kral çıplak

• kralın biri bir gün emir vermiş, ''bugün halkı selamlayacağım, bütün terzilere gidin, bana bir kıyafet diksinler! içlerinden en çok beğendiğimi giyeceğim, dikmeyenin kellesini alırım'' demiş.
  
  emir yayılmış. bütün terziler dikmişler dikebildikleri kadar... ama içlerinden ''cool'' bi abimiz dikmemiş. ''amaan boşver, bi günde ben öyle elbise dikemem, zaten yetiştiremem... sorarlarsa da bi bahanesini bulurum'' diye düşünmüş. kralın elemanlar bunun dükkana gelmişler... bakmışlar elbise yok, sormuşlar ''senin elbise nerede?'' diye. bizimki de o sırada bahane bulamayınca, -üzerlerinde elbise varmışçasına- iki kolunu uzatmış ''işte burada, en güzel elbiseyi ben diktim! ancak bu elbiseyi aptallar göremez, sadece çok zeki insanlar görebilir '' demiş.
  
  elemanlar önce birbirlerine bakmışlar, sonra ''ulan işin ucunda kelle varken bu herif bu kadar da yapmaz herhalde'' düşüncesiyle, ''hımm.. güzelmiş demişler, aptal olmadıklarını da tescilletmişler birbirlerine... almış götürmüşler bunu saraya...
  
  saraya gidince sıra bizim terziye gelmiş. o da iki kolunu uzatmış, terzi söze başlamadan kralın adamları başlamış ''efendim elbise yok şöyle, efendim elbise yok böyle, zekiler görüyor, aptallar göremiyor...'' onlar anlattıkça kral da aptal durumuna düşmemek için ''hımm güzel'' diyerek bu elbiseyi beğenmiş hemen giymiş. terziyi de altınlara boğup göndermiş.
  
  tabi elbisenin ünü yayılmış, kral saray'da turladıkça kimse aptal durumuna düşmemek için, anlayanlar da korktukları için ''efendim harikasınız, efendim mükemmelsiniz, şahanesiniz..'' iltifatlar havada uçuyormuş.
  
  tabi elbisenin ünü saray dışına taşmış. halk kral'dan çok kralın elbisesini merak ediyormuş. ayrıca bu, onlar için bir sınav olacağından, herkes elbiseyi görüp göremeyeceğini merak ediyormuş. ya aptal çıkacaklar ya da zeki...
  
  neyse kral çıkmış meydana üzerinde olmayan elbisesiyle... büyük bir sessizlik... kimseden çıt yok. kral ''benim zeki halkım! işte görüyorsunuz, bir tane bile aptal insan yok! herkes gördü kıyafetimi'' derken aralardan küçük bir çocuk ''kral çıplak'' diye bağırmış ve kahkaha atmaya başlamış. kral da ''görüyorsunuz, aptal çocuk göremedi kıyafetimi'' demiş. ardından aptal olduğu için elbiseyi göremediğini düşünen ancak, bu kadar da aptal olmayı yediremeyin kalabalıktan ufak ufak kikirdemeler yerini uğultulu kahkalarla birlikte ''kral çıplak, kral çıplak'' nidalarına bırakmış. bu duruma dayanamayan kralın arkasındakiler de gülüşmeye başlamış... onlar da gülünce kral gerçeği geç de olsa fark etmiş.
  
  adet oldu, bunun da şarkısını bırakalım; haluk levent - kral çıplak
  
  edit:
  şarkının sözleri;
  
  Fermanlar verildi
  Perdeler gerildi
  Halılar serildi
  Dediler kral bugün görünecek
  Dediler gören herkes sevinecek
  
  Haberler salındı
  Tedbirler alındı
  Davullar çalındı
  Dediler kral bugün görünecek
  Dediler gören herkes sevinecek
  
  Anne bak kral çıplak...
  
  Kral çıplak göründü
  Saray dehşete büründü
  Ağlar gibi gülündü
  Dediler kral meğer çıplakmış
  Dediler tören değil tuzakmış
  
  Hikaye tutmadı
  Ahali yutmadı
  Çocuklar kutlandı
  Dediler kral meğer çıplakmış
  Dediler tören değil tuzakmış
  
  Anne bak kral çıplak, anne bak...
  
  Şiir (Haluk Levent):
  
  uzun kısa bir öykü bu
  sıradan sesiz bir film gibi
  görevim anlatmak oldu
  akıtmak bendeki zehri
  
  yıllar önce bir genç vardı
  yüreğini yakan bir sevda
  ışıltılar sönük kaldı
  her şey böyle başladı
  
  tutulmuştu köşe başı
  kalmamıştı açık kapı
  var olmaktı tek sorunu
  kaçtı durdu yıllar boyu
  
  sonra bakmış dünya yokmuş
  umutları göçmüş gitmiş
  parasızlık, yalan salmış
  çareyi kaçmakta bulmuş
  
  gördü bunu hayra yordu
  güzel şeyler istiyordu
  oysa güzel, artık vardı
  çok paraya satılırdı
  
  çürük çarklar büyük çarklar
  birbirinden ne anlar
  döner durur zevke dalar
  yeni dişliler arar
  
  kendi oldu kendi dişli
  bilmediği yola girdi
  gördü bütün gerçekleri
  sustu durdu herkes gibi
  
  şehir heyecan!
  onu da kendinden yaptı
  beyaz saçlar, gözler söndü
  düşündeki düşte kaldı
  
  haluk uzak kendine
  kalmamış derman derdine
  yok sorunum, mükemmelim
  dese de inanma sözüne
  
  kral nerede diye sorma
  sende, bende bizde onda
  çıplak diyen kral olur
  taç giyer oturur tahtına
  
  patron burada
  köyde ağa
  evde koca
  okulda hoca
  
  dayı baba
  abi ana
  kral vardır her tarafta
  krallıklar ülkesinde
  
  doldurur seven kesesini
  haluk görür kaybedini
  ne zaman baksa aynaya
  itiaat et biz kralız
  
  toz kondurma kendimize
  aslında yok terzi bile
  giysileri biz yaparız!!!
  giysileri biz yaparız!!!
  
  giysileri biz yaparız!!!
  giysileri biz yaparız!!!
  giysileri biz yaparız!!!
  giysileri biz yaparız!!!
  
  şeklindedir.