köylerdeki komik lakaplar

şallak iriza; çocukken çıplak gezermiş adı rıza
kırksekiz; adı Mehmet ama lakabının anlamını çözmüş değilim
tivis; adını unuttum ama yürürken sallanarak yürürmüş
dalyan; galiba gençliğinde dalyan gibi delikanlıydı
patır; bilmiyorum ama ilginç
gavur ali; dedemdir bizzat, yurt dışından gelen bir kilit ustası varmış ve kimsenin açamadığı kilitleri bile açarmış. bir gün dedem de yine kimsenin açamadığı bir kilidi açınca gavur ali olan adamın adı dedeme kalmış. çok kızardı ama kendisine gavur ali denmesine çünkü ona göre ali gavur olmazdı. :)

daha bir sürü var ama aklıma gelenler bunlar. hatırladıkça editlerim. :)

kedi ahmet: gözlerinin yapısı kediye benziyor.
uçak kamil: kollarını açarak yürüyor.
akifina: merhum kocasının adı akif olan bir teyze.
ayı ömer: iri yarı bir adam.
ciga memet: zihinsel engelli bir adam.

Not: sadece örnek olarak yazıldı, bunlar irlanda'nın bir köyünde yaşayan insanlardır. denk gelip ben buyum diyenler kusura bakmasın, sizden bahsetmiyorum :)

Büyükdanabaşlar, ossurganlar, camızınkiler, donsuzlar... acımasız bir köyüm var evet zuhahhaa

akkafa salih, cin ali, selektör hatçe, gıbı yakıb

edit: selektör hatçe'yi açıklamak istemiyorum...

Köylerde neredeyse o kişinin isminin unutulmasına sebebiyet veren lakaplardır.
Porsuk vardı bizde bir tane.

Kukul vardı bizde :) söylemesi çok hoş sjsjsjs

dümdüz abdullah: ağzına geleni söyleyen bir amca.

gabtıgaçtı halil : ne zaman bi yerde yemek falan dağıtılsa gelip mutlaka yiyip hemen ortamdan uzar.
vali : kamuyönetimi okuyan bi kardeşimiz. okuyamadı, bitiremedi aile durumundan. ne okuyon, ne olcan dediklerinde anlatmaya çalışmış garibim. köycek adı vali kaldı, adını kimse bilmiyo.

Altigatgil. Kısa boylu biri için söylenen bunun gibi altı kat da yerin altında var lafiyla aile lakabı haline gelmiş. Yaşasın (bkz: soyadi kanunu)

Bizim köyde ''löl löl'' diye bir lakap vardı söylemesi de çok hoş.
''Löllöllerin nazmiye teyze akşama bize gelecekmiş''

adamın biri; bir sohbet sırasında o gün televizyondan duyduğu kelimeyi cümle içinde kullanmış. ''kırıldım''
o gün bu gündür adama ''CINCIK CUMA'' DİYORLAR.

boz Mehmet: bu adam dedemin babasıymış ve saçları sapsarıymış. hoş, Trabzon'da herkesin öyle ama bizimki kapmış lakabı
bumbur Fadik: babası kamburmuş. kambur yerine bumbur derlermiş. yaşlandıkça kendisi de kamburlaşmış.
bir de oksa hasan var ama onun lakabının anlamını kimse bilmiyor.

tepegöz hasan(debegöz) şeklinde telaffuz edilir.
diday ahmet.(Geçirdiği bir kaza sonucu konuşma yetisini kaybetmiş. Kullandığı tek kelime 'diday')
Fren mehmet.(kamyon şöförü kendisi olayları abartmayı çok severmiş rahmetli.)
Calay ibrahiö.(Calay bir nevi deli demek. Hatta dümdüz deli demek)'*'
Yer Kastamonu..

dayıma "kasnak ahmet (gasnak aamad)" diyorlar :'/

genel olarak kullanılanları da olan lakaplardır. demek istediğim şu:

mustafa: mıstık, mısto
mehmet: memo, memiş, memik
mehmet ali: memoli
zeynep: zeyno

gerçi çoğu artık şehirlerde de kullanılıyor ama bu onların kulağa yöresel geldiklerini değiştirmez.