kitap satın alma hastalığı

Üniversitede hocamız Orhan Okay'ın bir sözü vardı, hâlâ kulağımda çınlıyor: "çok kitabınız olsun çünkü sahip olduğunuz kitapların ancak yüzde onunu okuyabileceksiniz." sonra hastalık hiç geçmedi.

Bir zamanlar muzdarip olduğum hastalık. Şimdi yurtdışında yaşadığım için alamıyorum. Gerçi Türkiye ziyaretlerimde kendini kitapçılara atıp aradaki boşluğu dolduracak kadar kitap alıyorum. Kitaplar bu dünya üzerinde sahip olunacak en güzel şey bence.

tüyap kitap fuarına gidince başa gelen şey.

kitaplıkta 8-9 tane okunmamış kitap olmasına rağmen 2 ay öncesinden tüyap kitap fuarı için alınacaklar listesi yapmaktır.

alınan kitaplardan pişmanlık duyulmuyorsa neden problem olacağını anlayamadığım şey. alın, okuyun, paylaşın. bütçeyi zorlayacak bir seviyedeyse sürekli bir alışveriş durumunda olmamak, topluca alıp bitene kadar da yenilerine hiç bakmamak yardımcı olabilir.

bir kitap alıp daha ona başlamadan sırf "lan ben bunu okurum" diye düşünüldüğünden hemen ardından 5 kitap daha sipariş etme durumu. bizzat yaşıyorum, emrah serbesin deliduman kitabını aldım, daha kitaba başlamaya fırsatım olmadı, hemen arkasından müptezeller ve erken kaybedenler kitaplarıyla birlikte birkaç kitap daha aldım. daha deliduman'a başlayamamışken bu kadar kitabı ne ara okucaksam..

Bende de bunun kitabı alıp okuduktan sonra bir arkadaşa "okuduktan sonra isteyen başka birine ver" versiyonu var. Bir kişi alır bin kişi okur.

kitap tutkusunu dizginleyemeyenlerin başvurduğu yöntemin genel adıdır. bende bu gruba dahilim dikkat bulaşıcıdır hazırlıklı olun derim..

alışveriş hastalığının bir başka çeşidi.

(bkz: bibliyofil)

sadece 1,5 tl'lik bir kütüphane kartıyla binlerce kitaba ulaşabileceğin bir yerde kitap almanın tuhaf geldiği eylem.

(bkz: internet)

okunmayı bekleyen o kadar çok kitabım var ki halen de üzerine eklemeye devam ediyorum. karantina sürecinde okurum ya diye bir teselli ile alınanların hepsi duruyor. okuyorum okumuyor değilim ama kitap alma hızım çita iken, okuma hızım malesef ki kaplumbağa.