kayıp

En sevdiğim süreyya berfe şiiridir.

“Seni yitirmedim, kaybettim.
Cep saatimi yitirdim, seni kaybettim.
Gökyüzünün herhangi bir yerinde
herhangi bir gökyüzünde
kaybettim seni.
Kim kimi buldu ömründe?
Herkes başka bir günü düşündü.
Şöyle ya da böyle
ömründe olmayan dünü düşündü.
Yeryüzünde hemen şurda
Kaybettim seni.
Telaşla, korkuda kaybettim.
Hüzünde, coşkuda kaybettim.
'Mutluluktan ölebilirim' dedin, kaybettim.
Kim kimi tanıdı ömründe?
Herkes başka bir durumu düşündü.
Şöyle ya da böyle
Ömründe olmayan umudu düşündü.
Kaybolan ne varsa onlarda, onlarla
Geçen günlerden birinde, geçmişte
Kaybettim işte, zaman sustu.
Zifiri karanlık bir mağarada
Ürkek bir yosun ışıdı, kayboldu..”

son zamanlarda pek çok üye profilinde rastladığım ibare. eğer bu şekilde devam ederse de, dahada fazlalaşacağına inandığım bir ibare olacak.

Profilde yer alan statü.
Allah düşürmesin.

olmayan şey...

Kaybolmuş olan, yitik şey.
Freud'a göre, yasta ve melankolide bir kayıptan söz edilmektedir. Sevilen birinin kaybı, bir idealin ya da bir nesnenin kaybından bahsedilebilir.
Bana İlhan geçer'in 'kayıp' şiirini hatırlatır:

'Bu herşeyini yitirmiş dünyamda
Ne doğan günden ümit kaldı
Ne parampaça gönlümde tahammül
Dost yüzünde kayboldu bu simsiyah akşamda
O hep ötsün dediğimiz kuşlar da sustular
En acı lezzetinde zaman
Sen olmadıkça anladım
Yalan gündüzlerin ışığı yalan
Ufuklar merhametsiz rüzgarlar hoyrat
Ve ömrün bahçelerinde keder
Yalnızlığın acılarında
Can verdi aydınlık mevsimler'

eski hesabımın düştüğü statü :( (bkz: mentryla)