kadıköy

karanlık, izbe, vasat sokakları da bol bi ilçe. modası bi iyi. o da geceleri sokaklarına işeyenleriyle ne kadar iyi olabilirse işte.

severim gene de.

Ne nefretle geldim ama sana.. Ağlayarak okudum dahil olduğun İstanbul 'u kazandığımı okuyunca hahahahahahaha
Oysaki şimdi seni ne kadar özlüyorum.. Meğer sen benim dinlenme yerimmişsin onca kalabalığın arasında.. Kaçtığım, huzur bulduğum, ağladığım, şarkılarımı denizine attığım yegâne yermişsin. Dostlarımla eski bir kafede iki lafın belini büktürüp, kan rengi çayla beraber dertleştiren semtmişsin.
Bütünleşmişim seninle Kadıköy, seni çok özledim.. Kavuşalım en kısa zamanda. ben yine o bankta şarkımı açıp ağlayayım, sense vaktim dolunca rüzgârınla saçlarımı savurarak kov beni olur mu?

İşim düşmedikçe gitmediğim, istanbul' un en düzensiz, ne olduğu belli olmayan ilçesi.

Dolu halini de boş halini de hiç ama hiç sevmediğim, hatta nefret ettiğim lümpen yuvası istanbul ilçesi. Suadiye'den maltepe'ye kadar olan hat harici hiç bir yerinii sevmem zaten anadolu yakası'nın. Ama kadıköy'den bildiğin nefret ediyorum lan. Mekanlarından, binalarından, insanlarından, herşeyinden. Her gittiğimde bi daha geleni s.ksinler diyorum ve eve yakın diye mecburen tekrar gidiyorum. Bugün de bu yüzden gittim, bir kez daha nefret ettim.