hüzün kokan mekanlar

  • Aslında zamanla derin bağ içinde bu mekanlar
    Sabaha karşı mesela, o vakitlerde her yer hüzün kokar sanki sadece gerçek hüzün sahipleri o saatlere erebilirmiş gibi : balkonlar, asfaltlar, odalar, insanlar...
  • genellikle seyahat edilen yerler. bir durak. bir gar. bir terminal.
  • (bkz: tren garı)
  • İçimde kök salmakta olan hüznü götürdüğüm her yerdir.bir mezar taşının başı da olabilir sıkıcı bir şehrin metrosu da..
  • Bursa'da ipekçilik yokuşu , ilk doğduğum ev , dedemin ölmeden önce yaşadığı ev , Çanakkale Kilitbahir camii ve akşamüzeri Bursa Tophane..
  • edebiyatta da kendine bu kadar yer ettiğine göre herhalde tren garları hüznün cisimleşmiş halidir.
  • (bkz: eski sevgili ile gidilen yerler)
  • (bkz: sabahçı kahveleri)

    Başka bir ismi var midir bu mekanların bilmem ama yıllar önce bir doğu ilinde sabaha karşı içimdeki sıkıntıyı ve öfkeyi eve sigdiramayip dışarıda deli soğukta gezerken bulmuştum böyle bir kahveyi. Tren garının hemen yanındaydı. İci geniş, devasa yağ sobası sayesinde çok sıcak ve sigara dumanıyla bogucuydu. Oturdum çay geldi içerken birkaç masa ilerideki ihtiyari farkettim. Tütünden sararmış bıyıkları, titreyen elleri ve buruşuk derinin içine gömülmüş gözleri. Güneş iyice yükselene kadar sigara içtim, onu izledim, hayatını tahmin ederek, hayat hikayesini kendimce yazarak izledim. Kimi bekliyordu bilmem ama o kahve hüzün kokuyorsa kaynağı o ihtiyardı.
  • Benim için boş okul sıralarıdır .bi kaç saat önce gürültü ve patırtının başkenti olan yerin böyle sessizliğe gömülmesi bana çok hüzünlü gelir. Sanki o gürültü bana bi insanın gençliği o sessizlik ise onun ölümünü simgeler. Başlığı gördüğüm de ise 3 yıla yakın çalıştığım yerden tayinim çıkınca veda etmek için sınıflara teker teker girmem. ve o sınıflarda ders anlatmalarım , gülüşmelerim sinirlenmelerim ve daha pek çok şey geçmesine karşın şimdi karşımdaki boşluğun (yaz old. İçin kimse yoktu) beni ne kadar üzdüğü geldi . Ve tekrar idrak ettim ki bir yere ruh katan insandır....
  • Kaybettiğiniz insanlarla ilgili hatırası olan bütün mekanlar hüzün kokan mekanlardır.
    Mekanlar gider hüznü kalır.
  • Hiç koklamdım ama St. Petersburg olabilir diye düşünüyorum.
    Dostoyevski'den ötürü.
  • (bkz: kilise)
  • sahil.sebebini bilmiyorum ama hüzün kokuyor.
  • Bulunduğum mekanlardır diyerek espri yapmak isterdim ama blogun bunu kaldıramayacağını düşünüyorum. Yağmur yağarken deniz kenarı hüzün kokar.
  • Bana göre, Her çeşit acıyı içinde barındırmış otogarlardır.