geri gelen mektup

• Hüseyin nihal atsız'ın Ruh adam kitabında Selim Pusat'ın güntülü’ye yazdığı şiirdir. En çok hoşuma giden kısmı aşağıdadır.
  
  Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
  Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!
  Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
  Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
  Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
  Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
  Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,
  Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
  Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
  Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!
  
  
• iadeli taahhütlü gönderilmiştir.
• Atsız Hiçbir kadınla duygusal anlamda bağ kuracak vakit ayıramamayacak kadar meşguldür. Birgün Atandığı okulda bir meslektaşı ilgisini çeker, O kadının yeşil gözleri onu etkisi altına alabilmeyi başarmıştır. O ana dek hiçbir kadına ilgisi kaymamışken bu kadına yüreği akmaya başlar. Kendisine her ne kadar karşı koymaya kalkarsa kalksın bu ilgiyi üzerinden atamayan Atsız, en sonunda meslektaşına açılmaya karar verir. Bir şiir kaleme alır ve gizlice o yeşil gözlü hanımın dolabına koyar. Hanımsa mektubu bulduğu anda kimden geldiğini anlar ve zarfı açmaya bile yeltenmeden Atsız’a geri verir (atsız beğe bakmayan kadının beynin'den şüphe ettim). Daha sonralar çıkardığı şiir kitabında Atsız, sözü geçen şiire “Geri Gelen Mektup” adını koyar ve yayınlar.