garip özellikleriniz

  • Ben birisine internetten bir şey anlatınca hiç sekmeden moralim düşüyor. Hemen anlatıp hafızamdan silmek istiyorum neden bilmiyorum garip işte.
  • Güzel gülüş gördüm mü kendimden geçiyorum
  • toplu taşımalarda, telefonla görüşmem gerekirse, sessizce ve uzatmadan bitiririm konuşmamı.
    çok tuhaftır, şehirler arası otobüslerde mesela hiç koltuğumu yatırmam da.
    ne kadar rahatsız etse de manyaklık işte hiç yere tükürmüyorum. çöp bulana kadar da çöpümü elimde taşıdığım oluyor.
    utanarak yazıyorum bunları ama hata yaptığımda da özür dilerim, mahçup olurum ne yazık ki.
    sinemalarda da tam bir enayiyim. hiç bir şey yemem içmem kös kös film izlerim. bir de yiyenlere ses çıkaranlara kızarım, olacak iş değil ya.
  • Ağzımda sigara varken başka bir iş ile uğraşamıyorum, çok üzülüyorum sözlük...
  • Pahalı duş jeli kullanınca çok mutlu hissediyorum.
  • Sinirlenince ya da üzülünce kendimi temizliğe verip ocağı diş fırçasıyla temizlemem galiba...
    Önce yağ çözücüyü ocağın her yerine sıkarım sonra diş fırçasını itinayla ıslatıp ocağın herrr yerini fırçalarım.. Çok garip biliyorum ama temizlik ve düzen konusunda takıntılıyım..

    Şey var bir de, tarih atmadan asla derste not tutmam. Sağ üst köşeye tarih atarım, bir çizgi çekerim altına ve sayfa numarasını yazarım.. Özür dilerim bu kadar düzen takıntım olduğu için...
  • gençliğe hitabeye dair gordugum her seyde gozlerim doluyor. Bu entryyi de gozlerim dolu yaziyorum. (bkz: canım atam)
  • Kedilere günaydın diyorum, konuşuyoruz falan djdjdj

  • şeftaliye dokunamıyorum. bununla beraber gelen bir özellik olduğunu düşündüğüm bir şey daha var şeftali en sevdiğim meyve :(
  • bunu sormayacaktınız, bana ayrı bir sözlük açmanız lazım.
  • Bağırarak bir insana seslenemiyorum. ıslak mendil paketlerinin içindeki havayı almadan kapatamıyorum, başkası öyle kapatmışsa açıp tekrar düzeltiyorum. Asla yolculukta uyuyamıyorum.
  • ayakkabı kemirmek
  • çantamı birkaç kez kontrol etmeden dışarı çıkamamak.
  • hangi birini yazayım ki. çocukluğumdan bu yana, metal cisimleri zihin gücümle kıpırdatabiliyorum.

    araç kullanırken çok dikkatli sürmüyorum ama nasıl oluyorsa gözlerimi ayırsam bile sanki pür dikkat önüme bakıyormuş kadar iyi sürüyorum. (istanbulda trafik hiç ilerlemediği içinde olabilir)

    birde karşımda ki kişiyle aramızda ki bağ güçlüyse, daha o söylemeden ne diyeceğini tahmin edebildiğim oluyor. (sık sık)

    edit: yeni tanıştığım bir kız arkadaşım, benden kendisi hakkında yorum istedi. daha muhabbetimiz yok denecek kadar az ve hakkında hiç bir şey bilmiyorum. sadece yazdığı bir kaç cümle ve hissettiğim enerjiyle, yorumumu yaptım. ve kız şok oldu. bu kadar bilgiyi nerden biliyorsun? sen beni tanıyor musun daha önceden? felan diye acayip triplere girip uzaklaştı benden. peh deli mi ne..

    yalnız az daha konuşursam medyum felan sanılacağım..
  • bir olayın gerçekten yaşandı mı yoksa hayal gücümün ürünü mü bazen ayırt edemiyorum.bazen de kendimi kaptırıp dakikalarca evin içinde dönüp durduyorum . toplu tasımada ise ayakta oldugum durumlarda kapı kenarında değilsem kendimi huzursuz hissediyorum. ayrıca küçükken kendi kendime cok fazla konuşurdum.

    evet karşınızda muhteşem bi asosyal var
  • Bisiklet süremiyorum. Yani virajı alamıyorum tam. O yuzden eksik hissederim hep kendimi. Bir ara hayata küstüm bunun icin. Baba bana bisiklet al diyemedim. Arkadaşlarım bisiklet sürerlerken ben uzaktan izlerdim onları. Oğlum olursa adini bisiklet koyacağım.