fotoğraf çekmekten anı yaşayamamak
-
herkesin görmesini, yaşamasını istediğim farkındalık. Mekana gidersin fotoğraf çekmekten yemek soğur, konsere gidersin kayıt yapıp sosyal medyaya yüklemekten atmosferi kaçırırsın, güzel bir manzaraya karşı oturursun fotoğraf çekmekten manzaradan alacağın keyfi kaçırırsın.. örnekler çoğalır gider sonsuza kadar. en sinir olduğum şey konser kayıtları ki hiçbirini izlemiyor, keyif almıyoruz arkadaşlar. bir diğeri ise yemek - içecek paylaşımları. Sen yemeğinin fotoğrafını çekmesen bile karşındakine bazen fotoğrafçı olmak zorunda kalır yemeğini soğuk yemeye mecbur bırakılırsın :( Bazen ben de eksantrik bir şey tadıyor isem veya üzerine geyik yapabileceğim bir şey yiyip içiyorsam fotoğraf çekerim ama bir tane çeker koyarım olduysa ne hoş olmadıysa salla gitsin. Yemeğimi yer, çayımı soğutmadan içerim. Nedir bu insanlardaki 'bakın ben bugün buraya gittim, çok sosyalim' imajı yaratma merakı anlamıyorum. Deli gibi eğleneceğin bir konserde müzik son ses kulağını doldururken, şarkıcıyı canlı dinleme şansı elde etmişken neden küçücük bir ekrandan o konseri herkese ulaştırma derdine düşüyorsun. Bir tane iki tane anlarım da tüm konser boyunca konseri telefon ekranından izlemek saçmalığın daniskasıdır.
'*' '*' -
Sosyal medya için yaşayan, anı kaçırıp sosyal yaşantıyı farklı bir noktaya getiren; sosyal akıllı arkadaşlar. -
alışkanlık ya. bazen.
şu dört günde şöyle bi 3 ülke gezdim. onca fotoğraf çektim - yüzce değil- ama çekilmese olmazdı diyeceğim fotoğraflar da var içinde, çekildiği halde bi daha dönüp bakmayacaklarımın olduğu gibi. ben abartmıyorum gene, kapı kollarını filan çeken tipler var. yürüyemiyor adam.
anı yaşamak dediğin nedir. aceleye getirmemek, ya da o an bi kendinle başbaşa kalıp görsel, işitsel, duyusal doyumu yakalamaktır. bunu yaşadıktan sonra çok da kasmamak lazım bence. yani zamanın varsa. dönüp bakıp keyif alırım diyorsan, birkaç tane çeksen fena olmaz derim ben.
bana güven sevgili okuyucu. -
fotoğraf çekerek bir şey öğrenilmez.gezip aklında kaydedersen bir şey öğrenebilirsin. -
Buna İnsanın Kıt Psikolojisi deniliyor bilimde. İnsan eksik kalma korkusuyla bir şeyleri yakalamak kaçırmamak istiyor ama bilmiyor ki Hayatı elinden kayıp gidiyor. -
bunu anladığım zaman da diyorum ki ama anı yaşayıp gitmesindense fotoğrafını çekip saklayayım, kafalar karışık. -
Katilmadigim dusunce.
Saklamak istedigim seyler zaten o an hissedip de hep benimle kalmasini istedigim seyler degil mi? Fotografini cektigim o seyin bana hissettirdigi heyecani, mutlulugu ya da baska bir duyguyu tekrar tekrar yasamak icin cekmiyor muyum? Ee neresini kacirdim ben simdi bunun.
Ama gelin kizlarimiz falan story atarken nikah masasinfa evet demeyi unutuyorlarsa....sey...evet tuhaf. -
Bilgisayarlarımız hiç dönüp bakmadığımız , ama bir gün elbet bakarım denilen fotoğraflarla dolu.
Kendinizi kandırmayın o fotoğrafların çoğunun bir anlamı yok ve uzun yıllar boyunca da açılıp bakılmıcak
Güzel bir albüm yapın kendinize gerçek bir albüm öyle bilgisayarda yapılan değil eskilerin yaptığı gibi
İşte o zaman çektiğiniz fotoğraflar daha anlamlı olur çünkü o kitaba sadece özel olanlar girebilir ve her zaman dönüp bakmaya değerdir -
bu konuya en güzel örneklerden biri de benim. ilk defa gitmiş olduğum yeri anılarımda saklasam mı yoksa güzel kareleri hatıra olarak ebediyete taşısam diye düşünürüm hep. mümkün oldukça beni etkileyen güzellikleri çekmekten yanayım. fotoğraf çekmek gibi bir tutkunuz varsa bu durum biraz zor olabilir ilk başlarda... neyse ki zamanla doyuyor ruhunuz ve her önünüze geleni çekmiyorsunuz. heralde herkesin ilk fotoğraf çekme deneyimi kediler olmuştur :) bi itirafta bulunmak istiyorum. dışarda geçirdiğim vakitler için özel bir önlem aldım, herkese tavsiye ediyorum. İnternet paketi yüklemeyin. eski günlerdeki gibi yaşayın. önemli ise zaten sizi arayan arar. ben yıllardır merak etmiyorum sosyal medya hesaplarımı dışarıda iken