farklı mutfak kültürleri

• Dünyanın farklı farklı yerlerinde birçok değişik mutfaklar var. Ancak bunun dışında bir de o mutfaklarda nasıl davranılacağına dair bizlere garip gelebilecek bazı etikler, kurallar da var. örneğin;
  
  • Tayland’da çatalı ağzınıza götürmezsiniz. Çatalı yemeğinizi kaşığa koymak için kullanır ve kaşık ile yersiniz.
  • (bkz: Japonya)’da tahta çubuklar cenazelerde ölülerin kemiklerini uzatmak için kullanılır. Bu yüzden çubuklarla sakın birine yemek uzatmayın.
  • (bkz: Fransa)’da ekmek sepet ya da tabak yerine direk masa üzerinde servis edilir.
  • (bkz: Çin)’de balığı pişirirken ters çevirmenin kötü şans getirdiğine inanılıyor. o yüzden balık kızartılırken çevrilmiyor, tek bir yüzü pişiriliyor.
  • Şili’de hiçbir şey el ile yenmez. Patates kızartması bile!
  • Kore’de bir büyük tarafından içki servis ediliyor ise bardak iki elle tutularak alınır. Ayrıca Kore’de masanın en büyüğü yemeğe başlamadan sakın yemeye başlamayın!
  • (bkz: Rusya)’da votkaya hiçbir şey karıştırmayın. Buz bile. Saflığını kirletmiş sayılırsınız.
  • Asya'nın kimi bölgelerinde şapırtıp hüpürdeterek (bkz: noodle )yemek ayıp karşılanmaz. Filipinler, Kore, Mısır, Kamboçya gibi çeşitli ülkelerde tabağınıza konan yemeği tamamen bitirmek ev sahibinin sizi aç bıraktığı anlamına gelir. Ancak Japonya'da tabağınızdaki yemeği bitirmek o yemeğin çok güzel olduğunu ve doydunuz manasına gelir.
  • Fransa'da marulları bıçakla kesmek kültürsüzlük olarak görülüyor.
  • Çin'de yemek çubuklarını birine uzatmak çok ağır bir hakarettir.
  • (bkz: İtalya)'da size sorulmadıkça asla ekstradan peynir istemeyin.
  • Portekiz'de tuz ve karabiber istemek, aşçının elinin ayarının iyi olmadığı manasında ayıp karşılanır.
  
• (bkz: romanya)
  *hemen hemen her yemeklerinde sarımsak vardır. sarımsaksız olmaz bu mutfak.
  
  *bizim akşam yediğimiz ölçüyü bu arkadaşlar öğlen yerler. sabah hafif kahvaltı, akşam da hafif bir yemekle idare ederler. bizdekine kıyasla daha sağlıklı bir program sanırım. iş hayatına uymadığı için yavaş yavaş ölen bir kültür tabi.
  
  *besin değeri yüksek ve doyurucu çorbaları meşhurdur. hemen hemen her sebzeden ve etten, borşla'*' yaptıkları bu çorbalar, yemeğin ana unsurudur. açıkçası bizim çorbalar halt etmiş yanlarında gerçekten lezizler de. borş koyduklarına çorba koymadıklarına sup derler. yani bizim çorbaların hepsi sup aslında onların gözünde. tabi iyi yerden yemek lazım. çok kötülerini de tattım.
  'borş, köyden gelecek, el yapımı olacak. yok öyle bakkaldan aldığınızla çorba yapmak.' bir romen teyzesinin haklı isyanını getirdim sizlere.
  
  *suika adlı kendilerine has yüksek alkollü içkileri var. bu içkiyi meşhur öğle yemekleri öncesi aç karınlarına bir shot çekerler. yemeklerini yerler üstüne bir shot daha çekerler. siz manyak mısınız diye sordum, o zamanlar romencem kötüydü ne cevap verdiklerini anımsayamıyorum. mideyi mi hazırlıyormuş napıyormuş. psikopatlar. zaten oldum olası içkiyle yemek yiyemedim, benim cahilliğim de olabilir bilemiyorum. tabi bu herkesin yaptığı bir şey değil. kültürlerinde olan bir şey sadece.
  
  *domuz etini bolca kullanırlar. haliyle salamları, sosisleri enfestir. mangalı da çok iyidir. hardalla götürünüz efendim.
  haram diyorsanız, türk lokantaları dışında hiç bir yerde yiyemezsiniz. hemen hemen her şey de illaki domuzla bağlantılı bir besin vardır.
  
  *kaşkaval; romenlerin meşhur peynirleri. bizdeki eski kaşarın tadına yakın bir tadı var. biraz daha elastiki ve taze kaşara yaklaşıyor tadı sadece. güzeldir, içkiyle yerler. kahvaltı da yerler. nadiren yemeklerinde kullanırlar. güzeldir ama eski kalitesini bozduğu söyleniyor. eskisini yemediğim için bilemeyeceğim.
  
  *mamaliga: biz de kaçamak/kuymak benzeri mısır unundan yapılan ekmek niyetine kullandıkları besin. bizdeki gibi sıcacık ekmek veren pide veren fırınları yoktur gariplerin. yıllardır bunu yapıp yerler. lezzetlidir, güzeldir aslında. kısa pişirip önünüze getirilenle, yarım saat karıştırdıkları mamaliga arasında dağlar kadar fark var tabi. ekmekte vardır bu arada, bakkallarda satılıyor.
  
  *smantana adlı yoğurt/krema/kaymak karışık bir tatları vardır. yemeklerine katarlar. kaçamakla yerler. güzel bir besindir açıkçası, özlediğim olur türkiye'de iken.
  domuz etini mantarla birlikte kızartıp, haşlayıp son olarak üzerine smantanalı bir sos döktükleri yemek var ki aman allahım...
  
  *ayı etiyle, domuz etini karıştırıp yaptıkları salam varmış. bunu yemedim. bizim isli peynirdeki kabuğa benzer bir kabuk varmış sanırım üstünde. lezzetliymiş öyle diyorlar. bu arada evet ayı eti yazdım doğru okudunuz.
  
  * genel itibariyle baktığınız zaman bizim mutfağın yanından geçemezler tabi. süs bitkisi olur anca. fakat yazdığım örneklerde de olduğu gibi bazı güzel tarafları var. romanya'ya turistik bir amaçla niye gidilir aklım almıyor, şayet giderseniz; bunları kaliteli mekanlarda tatmadan dönmeyin derim ben.