etkileyici bir filmden sonra gelen his

Hayat sorgulatan histir.

adamlar yapmış be abi dediğim , fight club bitişinde zirve noktada olan his

"ADAMLAR YAPMIŞ!"

biz de anca böyle izleriz hissi.

sakince arkama yaslanıp sırtımı sıvazlayarak "böyle şeyler sadece filmlerde olur canımın içi" diyorum kendime.
(bkz: böyle şeyler sadece filmlerde olur)

Neden bu kadar tekdüze yaşıyorum hissidir

derhal birilerine tavsiye etmek isteme hissidir bazen.

Özellikle dövüş filmlerinden sonra herkül gibi hissetmek

o anki ruh halefini tanımlayan histir. kimi zaman adamı oturduğu koltuğa çiviler, kimi zaman jeneriği sonuna kadar tekrar tekrar izletir. kimi zaman da uuu beybi!

Kahrolsun bağzı şeyler
into the wild

(bkz: waooowwwww)

(bkz: kendi sıkıcı hayatıma geri dönme zamanı)

(bkz: aniden gelen hayatı düzene sokma isteği) 'ni tetikler.

Vay beeeeğ

Tekrar tekrar izleyeyim, herkese söyleyeyim hatta ve hatta dağa taşa yazayım hissi

Matrix, Upside Down, inception filmlerinden sonra yaşadığım tuhaf, kafa karıştırıcı, düşündüren ama hoş bir histir.

genellikle ardından izlenen hiç etkileyici olmayan bir filmle beraber ıslak zemine düşmüş sigara gibi coss diye sönen histir. bilinçli tüketim önemli.

henüz izlemeyenlere özenme hissidir.

(bkz: tükenmişlik sendromu)

Dağ 2 der susarım