en garip çocukluk korkularınız

• Ben mesela fotoğraf çekilmeye korkardım, fotoğraf çekilince fotoğrafın içinde kaldığımı zannederdim :) hatta bir fotoğrafımda gözlerim yaşlıdır zira fotoğraf çekilene kadar korkudan ağlamışım ve iknalar sonucu gözlerim ağlamaktan kıpkırmızıyken çekilmiş bir fotoğraftır :))
• çocukluktan kalan korkularımdan biri karanlıktır. beynimin karanlıkta hiçbir şeyi algılayamadığını düşünüp uyuyamıyorum. dar alanlardan ve kalabalıktan çok korkarım, kalabalık yüzünden küçükken kaybolacağımı düşünürdüm, hala daha öyle düşünüyorum. denizden korkuyordum, nefes alamayacağımı düşünüp boğulacağımı veya denizin dalgalarının beni alıp başka yere götürecek olmasından çekinirdim. insanlarla fazla temas halinde olmaktan korkardım, hala daha vardır. yabancı insanların bana yakın olması beni ürkütüyor ve panik yaptırıyor.
• meşhur bir solo tuvalet kağıdı reklamı vardı. filler tuvalete geliyordu hatırlarsınız belki. ben tuvalete gidince onların yanıma geleceğini sanıp korkuyordum. yıllarca tek başıma gidemedim tuvalete.
  (bkz: lanet olası solo)
• küçük böceklerin insan yüzleriyle gezineceklerini düşünüp korkardım.
  çocukluk+salaklık olmuş benimkisi biraz.
• paslı yüzeylerden çok korkardım, dokunduğum an bütün vücudum paslanacak sanırdım.
• Dedemden korkardım. Saçlarımı üç kere kazıdığı için galiba Hahahahshshs kaçışımı hatırlıyorum hâlâ..
• tuvaletten çıktıktan sonra odama koşarak gitmek bazen yapıyorum hala
• Garip bir şey değildir ama herhangi bir sebepten ellerimi veya ayaklarımı kaybetmekten korkardım. Halen de korkarım