çocukluk korkuları

(bkz: karabasan)

Kafam yastığın altında uyurken kafamı çıkaramayacağımı düşünerek boğulup öleceğimi sanmak

Tuvalet ve banyo kapısını açık bırakmak.Hem rahatsız olur hem korkardım hala korkarım.

Gece merdiven inerken veya çıkarken arkamdan birinin gelip beni öldüreceği korkusu.. 6 yaşındaydım sanırım ağladığımı hatırlıyorum

İsminin tınısından dolayı Abbas abi

Çocukluğumdaki cevabı yıldırım ve yükseklik olan başlık. 5-6 yaşlarımdayken yağmurlu bir günde o kadar kötü bir şimşek çakıp gök gürlemişti ki babamgilin iş yerine yıldırım düştüğünü sanıp olduğum yere kusmuştum.
Yükseklikten de halen korkarım.

yolda yürürken gölgemden korkup kaçarmışım :)

(bkz: sünnet)
(bkz: hayal)
(bkz: amcam :D)

(bkz: bülent ersoy) sanırım sesi ve büyük ağzı beni yiyebileceğini düşündürmüş olmalı, ama çok sağlam ürkerdim, televizyonda görür görmez bir yere saklanırdım. '*'

Küçükken geçirilen travmalar sonucu ortaya çıkan haldir. Bendekiler de gayet tuhaf.
(bkz: Fare korkusu)
(bkz: Delik korkusu)

Karanlık, televizyonda çıkan uzaylı figürleri, kuranı yırtıp faremsi yaratık olan kız...

Balkondan korkmak bildigin korkmak
(bkz: balkon korkusu)

Geç kalma korkusu vardı sanırım . Heryere koşarak gitmessem olmazdı . Fırına , markete , okula , babamın ofisine .. Belkide dışarda pek vakit geçirmeyi sevmiyordum hızlıca kurtulmak için kalabalıktan en iyi kaçış yöntemi koşmaktı benim için .

evin bodrumundaki hayalet var düşüncesi hala korkutur.
palyaço
kamyon sesi

(bkz: yükseklik korkusu) büyüdüm hâlâ devam ediyor.

anne baba, hatta anneanne dede ölümlerine korkmak.
cehenneme gidersem diye korkmak.
veli toplantısı korkusu.

balkon demirlerinde asılı kalmaktan korkardım.düşmek değildi aslında beni korkutan;düşmekle,kurtulmak arasında kalmak ve zamanın uzayıp hiç kısılmamasıydı.

kedi, tavuk vs. hayvanlardan korkmak...

Tavuklardır.

Sanırım 5 yaşım civarıydı. Babam ilk Kez siyah kundura almıştı bana ve sevinçten havalardaydım. Gün boyu ayağımdan çıkarmadım onu. İkindiye doğru saklambaç oynarken bile ayağımdaydı ve saklandığım merdiven altı boşluğunda gulka yatmış bir tavuğun (kuluçkaya yatan tavuk) orada olduğunu ve varlığımın onu sinirlendirdiğini fark edememiştim. Kalktı ve saldırmaya başladı, ayaklarımı, ayakkabımı didikledi durdu ve o ilk gününde ayakkabımın dikişleri söküldü. Hüzün beraberinde korkuyu getirdi hayatıma.

Uykum geldiğinde gözümün önüne canavar figürleri gelecek diye gözümü kapatmaya korkardım.

Hâlâ aynı şeyden korkuyorum biliyor musunuz.

(bkz: yalnızlık alametleri)