çocukken yanlış telaffuz edilen kelimeler

• benim için önem arz eden üç tane vardır; hala, nohut ve amca.
  
  halamlara küçükken hep hava tarzında bir hitapta bulunurdum. "hava bana patates yap", " hava ayakkabılarımı giydir." gibi. çok şükür ki bunu ilkokul başlamadan atlattım. doğru düzgün hala diyorum.
  
  nohut ise büyük hayal kırıklıklarımdan, novut işte lan novut. ne bilem alfabenizi. sınıf öğretmenim bir gün nohut yazdırdıktan sonra, en ön sıradaki çılgın ben; atlayarak hocam bilerekten yanlış yazdınız ehehe novut aslında falan diyerekten kendisine çıkıştım. sonra red cevabı alınca da üstüne üstüne hayır öğretmenim yanlış biliyonuz gibi ifadelerle üstüne gittim. sonunda tokatı yedim. bunu da böyle öğrendim en azından ama. tşk örtmenim.
  
  sonuncusu amca'dır. küçükken aca aca diye öğrenmişim kalmış. şimdi bile amca derken dilim ters dönüyor. diyemiyorum. amca ne ya. aca işte. sizinki yanlış benimki doğru.
• Benim için içinde r harfi olan tüm kelimelerdir. Hayat çok zordu adımda da r var çünkü. Neyse ki annemin yaptırdığı abuk egzersizlerle r harfini öğrendim 1'e başlamadan
• rövaşata yerine röşevatayı tercih ederdim kulağa daha hoş geliyor...
• (bkz: telaffuz)
  Kelimeyi başlıktaki gibi okurdum
• konya için (bkz: gonya)
• tulalet
• kebelek
• Fotoboki (fotokopi)
• Domates- totomis
• Mutfak - muftak
  Akşam - aşkam
• tiratyo (tiyatro)
  sangalloz (salyangoz)
  füzek - (füze)
• porkatal
• Patlıcan-patlamıcam
• kardeşimin adı. mustafa'ya şafafa dermişim.
• Kocaman kelebekli kurabiye cümlesini komacan kebelekli kubariye dediğim doğrudur.
• küt tabbası
• çarımçak
• ben değil kızım, gıcık türk çizgi film karakteri kral şakir' e markette hacı şakir demişti, gülmekten yerlere düştüm.
• ayı yerine momo diyordum nasıl bir ilişki kuruyordum ikisi arasında hiç anlayamadım.
• Ç harfini çıkaramazdım. Ş diye okurdum.
  Mesela '*' nasıl üzülürdüm. Ey güzel mevlam. Böyle ağlamaklı olurdum.
  
  Ah ya. '*' derdim. Kendimle üş pratikleri yapardım. Böyle mahrumiyet gibi, mağduriyet gibi bir sey ya