çocukken sorgulanan şeyler
12 entry daha
-
Dünyanın sonu neresi?
Sürekli muazzam büyüklükte bir platformla dünyanın sonunun belirlenmiş ve oraya kadar evler sokaklar caddeler olduğunu düşünürdüm.
Sonra öğrendim ki (bkz: evren) diye bir şey var. -
arabayla giderken hep aklıma takılmıştır. ''bu ay niye sürekli bizi takip ediyor'' -
hep aynımı kalacağım. -
Anneannemin “Yemezsen Afrikalı olursun bak!” sözü. -
uçaklar nasıl uçar? -
(bkz: neden hep ben haksızım)
..
Sonra öğrendim ki haksız olan ben değilim, sadece hakkımı savunmayı (bkz: çok affedersiniz çingar çıkarmayı) bilmiyormuşum. -
9 10 yaşlarında ter içinde eve geldiğimde babamla bir adamın konuşmalarını duydum. Dolabı açtım şişeyi ağzıma diktim, diktim şişeyi yarıya getirdim. Sonra babamın, '' İnsan kalmak herkesin harcı değildir '' dedi.
O günlerde sorgulamayı bilmezdik, sonra büyüyünce aydınlığa kavuştuk. -
Ben çocukken geceleri Ay'ın bizle birlikte nasıl yürüdüğünü sürekli sorgulardım. Her sorduğumda da cevap alamazdım tabi -
yaz tatili ne zaman? -
yıllarca nefes almanın refleks mi bilinçli mi olduğunu sorguladım. çok ciddiyim. nefes almayı unutacağım şimdi bakalım alacak mıyım falan gibi saçma sapan deneyler yapıyordum kendi kendime. iyi yaşamışım ben he. -
onca insan o küçücük kutuya (telefisyon kutusu) nasıl sığıyor? -
35 mm fotoğraf filmlerinde pozlar daha önceden hazır ve fotoğrafçılarda öyle satılıyor.
Babam gidip poz seçiyor, 4 kişi olsun pozda, 2 erkek, 1 kadın, 1 çocuk, çocuk 9 yaşlarında, erkeklerden biri yaşlı ve kel, heh tamam bu pozdan 4 tane ver, diyor... Akşam o aldığı pozu makinaya takip bize poz verdiriyor ve annem, babam, dedemle fotoğrafım çekiliyor, 4 poz...
Çok zekiymisim, evlatlarım bana çekmese bari, bu zekayla iyi yaşamışım... -
deprem neden var?
12 entry daha