bir ebeveynin çocuğuna yapacağı en büyük iyilik

kitap okuma alışkanlığı kazandırmasıdır

Para bırakmak para! Öbür tarafa gittiğin zaman bırakacaksın elemana ufak ta olsa bir servet!

meyve soymasıdır.
portakal, armut, elma ve muz dilimleriyle hazırladığı güzelim tabağı eliylen tane tane yedirmesidir.

başını okşayıp, ona sarılması.

çocuğa küçük yaşlarda belirli sorumluluklar vermesi, bu çocuk için ilerde bulunmaz bir deneyim olacaktır. bizim kadınlarımız genelde çocuğun elini bıraktığında, çocuk düşüp yuvarlandığında veryansın ediyorlar. sonra da o çocuk büyüyüp hayata hazırsız yakalanıyor, bu sefer düştüklerinde kalkması cidden zor oluyor. kimi annenin çocuğu kalkamıyor bile.

aslında bu başlık tekil bir şeyi söylese de benim yazmak istediklerim çoğul olacaktır. öncelikle bir evlat/bebek/çocuk sizin hayal ettiğiniz gibi değil, siz onu nasıl yetiştirirseniz öyle olur. yani siz onun kitap okuma alışkanlığına sahip olmasını istiyorsunuz oku yavrum oku çocuğum demek yerine bırakın da sizi okurken görsün. Çocuğunuzu yemek yerken avutmak için video, reklam vs alıştırmak yerine ilgisini çekecek, gelişimine katkı sağlayacak kitapları koyun önüne. aa maymun neredeymiş aa burada ne varmış bu resimdeki sebze/meyve nerede gibi o kitabı da küçük oyununuza ortak ederek kitabı o çocuğun hayatına katabilirsiniz. ya da biz kendi kitaplarımız için kitaplık yapıyorsak onun da minicik dev bir birey olduğunu onun o kitapları için de bir kitaplık yapabilirsiniz böylece o da kitapların özel nesneler olduğunu kıymetli olduğunu anlar. bir arkadaşımın 1.5 yaşında bir kızı var annesi kitap okurken kendi kendisine kitabını önüne alıp hayvanları gösteren bir kitapsa o sesleri taklit etmeye, yemekse onlara dokunup ağzına götürüp hayali olarak yiyor. yine bir ebeveyn çocuğu için onun arkasında olduğunu ama onlar olmadan da güçlü bir birey olduğunu öğretebilmeli. Dünyanın öbür ucuna da gitse her şeyi başarabileceğini ailesinin desteğinin hep onunla olduğunu hissettirmeli. ve hem anne hem de baba o çocuk için en güzel eşi seçmeli ve onunla huzurlu bir hayat sunabilmelidir.

onu iyi, terbiyeli, edepli, ahlak yönünden zengin, dürüst ve cesur şekilde yetiştirmesi.

Ebeveynliğin '*' olmadığını fark etmesidir.

bence en büyük iyilik çocuğa özsaygı kazandırmak.

ne yaparsan yap yanındayım demesi

Özel üniversite okutmak...şimdi saygı sevgi edep fln sosyal mesaj vermeyin.
Not:üstteki entryleri okumadım.

Ona iyi bir okul öncesi eğitimi sıkmadan vermesi, ahlaki ve akademik olarak iyi yetiştirmesi. Belki de çocukla çocuk olabilmesi.

Çocuğu doğurmadan önce, yeteri kadar parayı kenera atıp atmadığını sorgulamak ve bunu iyi bir şekilde planlamak en başta yapılması gerektiğini düşünüyorum.plansız bir çocuk bir anda hayatı mutsuzluğa sürüklediği gibi,çocuğun da mutsuz bir hayata sürüklenmesine yol açabilir.

Çocuğuna sunabilecek iyi bir yaşam yoksa eğer, dünyaya getirmeyerek yapabilir.

"güzel ahlak" sahibi olması için elinden geleni yapmasıdır.

yukarıdaki erdem olmadan ona bırakacağınız trilyonların değeri olmayacaktır.

Herkes ne kadar güzel yazmış ne kadar iyi özelliklerin olmasını dilemiş. Tabi ki benim de gönlümden uzun bir keşke öyle olsaydı cümlesi geçiyor. Ancak durum , geldiğimiz nokta bu değil maalesef. Sırf elalem çocukları olmuyor mu yoksa demesin diye sırf anne olma bencilligini tatmak sırf kötü giden evliliği kurtarmak sırf evladı veren Rab rızkı da verir mantığı gütmek vs vs liste uzar nedenleriyle çocuklar geliyor hayata ve cok hazindir ki olan bu dünyaya kendileri gelmek istemeyen masum yavrulara oluyor.
Bu masumlar, sağlıksız bir ailede sevgi, şefkat, güven duygusu almadan büyüyor ve toplumdaki var olan kronik sorunlar bu şekilde katlanarak devam ediyor.
Ez cümle, gerçekten bakabileceginiz gerçekten sevgi verebileceğiniz çocuklar getirin dünyaya. Bu iş sadece çok istemekle olmuyor çünkü.

anne babaların çocuklarına yapacağı en büyük iyilik birbirlerini sevmeleri ve daha iyi geçinmeleridir. çocuğunuza bırakılacak en büyük servet ise iyi bir eğitim vermektir.
çocuğunuzda gördüğünüz davranışlar evde sizden örnek aldığı davranışlardır. o yüzden evdeki her davranışınız, konuşmanız çocuğunuzda etki bırakır.
çevresel faktör etkisi olabilir. ancak, çevreye karşı yapacağı doğru yanlış her davranışta ve kararda yine ebeveynin rolü vardır.
bir çocuk büyürken anne ve babasının dikkat etmesi gereken en önemli şeylerden biri kendinden başkalarına nasıl davranacağını öğretmektir.
bir hayvana nasıl yaklaşılacağı ya da bir çiçek koparılmadan nasıl doğa sevgisi aşılanacağı çocuğun ileride karakterini etkileyecek etmenlerdir.
dolayısıyla canlılarla kurduğu ilişkiyi anne-baba olarak baştan şekillendirmek en doğru yoldur.
çocuklar hatalar yapmışsa ebeveynler bu hatalarda pay sahibidir.
çok iyi yetişmiş ve içi sevgi dolu biriyle karşılaşmışsanız bilin ki ailesine bağlıdır ve ailesi herşeyden önce gelir.
siz iyi iseniz sizi de ailesinin bir ferdi olarak kabul eder.

birçok kitaplar yazılmıştır bu konuda ama unutmayın ki
temsil, tebliğden önce gelir.
"âdeme âdem gerektir âdem etsin âdemi, âdem âdem olmayınca âdem netsin âdemi.” (ziya paşa)

Yaptığı eylemlerin sorumluluğunu alabilecek şekilde yetiştirip, özgür bırakmak.

ebeveynlerin birbirini sevmesi, sayması.

(bkz: Yabancı Dil öğretmek )
Bu devirde bir ebeveynin çocuğuna yapacağı en büyük iyilik bence. İngilizce öğrensin yanına bir de İspanyolca koyarsa büyüyünce n büyük iyi işte. Velinimet tamamen.