baraka

  • yönetmenliğini ron fricke'nin yaptığı 1992 yapımı belgesel filmdir..

    baraka, dünyanın faklı coğrafyalarındaki yaşamı anlatmaktadır..

    çekimleri 6 kıtada ve içinde türkiye'nin de bulunduğu birçok ülkede 153 ayrı yerde (izlerken saydığım ülkeler: nepal, türkiye, hindistan, avustalya, kenya, japonya, mısır, brezilya, havai, mısır, hong kong, kamboçya, tanzanya, arjantin, çin, endonezya, fransa, ekvador, tayland, italya, polonya, iran, kuveyt, israil, suudi arabistan, yemen, abd) 5 yılda tamamlanmış..

    yönetmen ron fricke, 70 mm'lik özel bir kamera kullanmış bu yapımda..

    dünyanın en güzel, en büyüleyici, en ücra yerlerinden muhteşem manzaralar izleyeceksiniz bu belgeselde..

    müzikleri de en az belgesel kadar etkileyici. farklı kültürlerin müziklerini duymak kulağa hoş geliyor. müzikte emeği geçenler: dead can dance, michael stearsn, somei satoh, the harmonic choir, anugama&sebastiano, monks of the dip tse link monastery, kohachiro miyata, l. subhamaniam, ciro hurtado, brother. özellikle dead can dance'nin müzikleri muhteşem olmuş. izlerken lisa gerrard'cığımın sesini duymak ayrı bir haz veriyor..

    Yönetmen, belgeselde tabiat, insan ve inanç kavramlarına mistik bir bakış açısıyla yaklaşmış..

    bakara'da daha önce hiç görmediğim yerler gördüm. oldukça etkileyiciydi. tavuk çiftliğindeki civcivlere üzüldüğümü söylemeliyim. ayrıca gudang garam fabrikasında tütün saran kadınları görünce o meşhur fabrika kızı şarkısı hatırıma düştü..

    kar yağarken kaplıcalarda maymunların keyif yaptığı sahneler harikulâdeydi..

    belgeselin en önemli özelliklerin biri ise herhangi bir anlatı ya da diyalog bulunmamasıdır. görüntüler her ayrıntıyı o kadar güzel anlatıyor ki seslendirmeye gerek kalmıyor..

    insanların binlerce yıl önce mağaralara çizdiği resimleri görmek heyecan vericiydi..

    Belgeselde doğanın harikaları ile insanın doğa üzerindeki etkisi estetik bir biçimde beyaz perdeye yansıtılmış..

    şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki şimdiye dek izlediğim en iyi belgesellerdendir..

    şiirsel bir anlatıma sahip olan belgesel. müthiş bir estetik duygusu var yapımda..

    aynı zaman diliminde yaşayan birbirinden farklı hayatlara tanıklık edeceksiniz..

    izlerken sorgulatan, düşündüren yapıtların başında yer alır baraka. hepimiz insanız fakat nasıl bu kadar farklı olabiliyoruz? diye sorgulamadan edemiyorum. ayrıca ne şartlarda yaşayan insanları görünce hâlinize şükretmek istiyorsunuz..

    hayatın sadece bizim çevremizden ibaret olmadığını bambaşka hayatların varlığını göreceksiniz. mekanikleşen toplum yapısından en ilkel toplum yapısına kadar her ayrıntı çok iyi analiz edilmiş. kimileri modern dünyada sürekli bir şeylere yetişme çabasında, kimileri her şeye hükmetmek istiyor, kimileri ise sadece o gün ne yiyeceğini ve nerede uyuyacağını düşünüyor..

    çok güçlü alt metinlere sahip belgesel..

    farklı kültürlerin farkı inançların ritüellerine tanıklık edeceksiniz. bali'lierin yaptığı ''maymun ilahisi''ni ilk defa burada duydum. izlediğimde ise epey şaşırdığımı söylemeliyim..

    izlerken biz de böyle belgeseller çekebilecek miyiz diye hayıflanmadım değil..

    en küçük ayrıntılara kadar emek verilmiş titiz bir çalışma. kesinlikle saygıyı hak ediyor..

    izlerken bir belgeselden ziyade sanat eseri izliyormuş hissi uyandırıyor. tam bir görsel şölen..

    97 dakikalığına dünyanın kasvetli havasından uzaklaşmak istiyorsanız doğru adrestesiniz..

    baraka, bir belgesel filmden çok daha fazlası..

    gerçek bir başyapıt. yaşama veda etmeden izlenecekler listesine eklenmeli diye düşünüyorum..