aile baskısı

• şuan yaşadığım ve uzun süre yaşamaya devam edeceğim durum.
  asla hayatımı istediğim gibi yaşayamadım.
  istediğim liseye gidemedim (bkz: güzel sanatlar) , istediğim enstrümanı çalamadım
  üniversite için bırak animasyon okumayı şehir dışına okumaya bile izin yok.
  ki bilen bilir bu tür bölümler genelde İzmir, İstanbul tarafındadır. belki büyük şehirde yaşasaydım her şey benim için daha kolay olurdu.
  şimdi bu karantina günlerinde (bkz: yks) ye hazırlanıyorum. sırf ileride parası olan, kendi ayakları üzerinde durabilen bir kadın olabilmek için.
  (ama vazgeçmedim evde kendi kendime çizim yapmaya devam ediyorum, şimdide (bkz: freelance) işine girdim. hayat karşımıza hangi kapıları açar bilemeyiz)
  
  
• Bir Doğulu olarak, genelde bu baskı doğu tarafında yapıldığından bilgim var ki kendim de yaşadığım için çok çok iyi anlıyorum. Şahsen tek şansım eğitimime sınırsız izin verilmesi galiba. İstanbul 'da tek başıma okuyorum ama bu noktaya gelene kadar gecem gündüzüm bir oldu. Bizde kadınlar genelde ev işleriyle uğraşır ama ailemin eğitim statüsü biraz yüksek olduğundan eğitime sınırsız destek veriyorlar ama örneğin kıyafet, gezme, makyaj, ev işleri konusunda müthiş bir baskı var biz doğu kadınlarında. Pek ses çıkarmazlar tam doğu 'nun göbeğinde olan kadınlar, boyunlarına atılan birkaç çocuk ve' aman sus duyulmasın' diyerek kocalarının emri altına girerler. Ah ne çile çekerler çok çok iyi bilirim, çok şahit oldum. Bitmeyen şiddetler, iş üstüne iş veren kayınvalideler, dışarı bile çıkamayan genç kızlar... Daha nicesi var tek isteğim şu zamanda artık öyle ailelerin kalmaması ve kendi ailemde de bazı baskıları değiştirmem..