yazarların memleketlerinden yöresel sözcükler
-
gak! -
Gaç ordan ben aktarılcayn
ooooo garaaaş neresiy la seen -
(bkz: ma)
ingilizce'de ki the, türkçe'de ki lan, erzurum'da ki da gibi bir şey.
bazen sinirlenme, bazen heyecanlanma, bazen şaşırma, bazen mutlu olma ünlemi. bazen küfür. bazen de cümleyi zengin gösterme aracı. bazen de karşındakinin hemşehrin olup olmadığını anlamak için kullanılan bir tuzaktır. -
(bkz: yalağuz) yalnız
(bkz: afkurmak) boş konuşmak
(bkz: paçi) kız çocuğu
(bkz: pasmanika) patlamış mısır
(bkz: hutupis etmek) parçalamak, dağıtmak
(bkz: ander kalsun) sahipsiz kalsın, yok olsun
(bkz: kuplika) hıçkırık -
Lo -
geliyom, gidiyom, çiğdem, tuz ruhu, asfalya, boyoz -
Lala: beceriksiz,saf
Kosi: civcive oturmuş tavuk
Puli: civciv
Ander: kötü, pis, uğursuz, çirkin
Kaybana: lanet, hain
Lulika: dudak
Pileki: ekmek taşı
Pisik: kedi
Ğorğanika: ispinoz kuşu
Nayla: mısır ambarı
Paçka: eşya deposu
Likapa: yaban mersini
Fuska: böğürtlen
Hamduka: frambuaz
Salahana: çok gezen, savsak
(bkz: Rize)
Aklıma ilk gelenler bunlar.
-
Gari,çiğdem,domat,gevrek,kilorak, yapıverin,ediverin vs. -
baldırcan : patlıcan
Çepel : bulaşık
Gocaana: Babaanne
Gabırlık: Mezarlık
Guşluk: Sabah ile öğle arası vakti -
nörün? : ne yapıyorsun?
vir: ver
sırıncıtmak: aç karnına durmak, sızlanmak
günaşık: ayçiçeği -
-çü be çü (köpek kovmak için)
-Kulaç (Bursa'da pişi derler)
-ananın evyanı (küfür)
-peçka (soba)
- dünüşü (dünür) -
(bkz: başını yesin)
(bkz: hayır mı gardaş)
(bkz: la geç la geç)
(bkz: gardaş gah iki dönek la)