ödünç verilen kitabı geri getirmeyen insan

  • Yüksek ihtimalle ödünç aldığı kitabı okumayı bırak, kitabın kapağını bile açmamış insandır. Sizin değer verdiğiniz aslında somut olarak kitap değil emanete duyduğunuz saygının yansımasıdır. Ama gel de bunu kitabı vaktinde teslim etmeyip üstüne "ne değerli kitabın varmış" diye bir de trip atan öküzlere anlat. '*'
    yapılacak şey, bir daha bu insanlara emanet kitap ve borç para vermemek olmalıdır.
  • kitaplara düşkün olan insanları hayattan soğutan kişilerdir.
  • Beterin beteri var.
    bunun adı şerefsizliktir
  • Kitap ödünç olarak verilmez bana göre..Sizin izlerinizi taşımalı çünkü. Parasını vereyim yenisini alsın ve istediği kadar okusun.
  • Ciltli suç ve cezayı geri vermeden kayıplara karışmış insandır. En azından suçunu bilerek kaçmıştır bir de bunun pişkin pişkin yüzüne bakan versiyonu vardır. O üç kitap hala ondadır ve asla geri gelmez.
    (bkz: Görgüsüz)
  • Başlığı okurken bile sinirden dişlerimi sıktım çünkü bu insan modeli hep beni bulur! İyi niyetim yüzünden kimseye hayır cevabı veremem kolay kolay. Bu insan gelir kitabımı ister, içim acıyarak veririm (başıma ne geleceğini bile bile) Sonra kitabım geri gelmez. Bir kere laf arasında sorarım yarın der getirmez. Ben de getiremeyeceğini bilerek tekrar tekrar sormam. Ben sormaya utanıyorum o getirmediğine utanmıyor arkadaş.
  • Bir kez lisedeyken yaşamıştım ve geri istediğim halde verilmedi, üstelik okumamıştım bile. Daha aman aman "prensip meselesi başkasından kitap almam başkasına kitapta vermem" diyerek gıcık bir dille konuyu kapatıyorum. Çünkü bunu hak ediyolar.
  • nefret edilesi insanlar listesinde ilk 3 e girer :( sevdiğim bir arkadaşıma kendim okumadan ona verdim ve adıma imzalanmıştı 3 yıl oldu :( inanabiliyor musunuz?
  • tanımı '*'unutkandır diye yapacağım. Bu insanlardan biriyle seneler önce tanıştım. Tanışmaz olaydım. kimseye ödünç kitap vermeme kararımı tetiklemiştir kendisi. Dostoyevski'nin Karamazov Kardeşler adlı kitabını almıştım. 2 cilt şeklide olan. Daha ben okumadan arkadaşım istedi. Ben de verdim. İşte o kitap öylece ellerimden kayıp gitti ve bir daha bizim eve uğramadı. Bu olay sonrası hiçbir kitabımı kimseye ödünç vermeme kararı aldım. Ve bu kararımdan kimse beni caydıramaz. Eğer çok ısrarla kitabımı isterse, yenisini alıp hediye ediyorum. En azından kafam rahat oluyor.
  • Bunun bir alt modeli ise kitabı getirir ama hasar vermiştir. Benim okurken bükmeye kıyamadığım kitabımın sayfasını hunharca çevirirken yırtar.

    Kamu spotu: Kitabınızı emanet etmeyin...
  • (bkz: dürbünlü tüfek nerde?)
  • En nefret ettiğim insan tipi. Bir de bunun kitabı kirletip, yıpratıp getireni var. Lan ben o kitaplara çocuğum gibi bakarken sayfalarını kıvırmak senin ne haddine?
  • Yüzsüzlük yapıp gidip evinden kitabımı aldığım insandır. Zaten kitabı verdiğim gibi kapağı ve sayfaları katlanmadan köşeleri hasar almadan bulamayacağımı bildiğim için genelde ödünç vermek yerine çok ısrarcı olursa yenisini alıp hediye etmeyi tercih ediyorum.
  • (bkz: benim lan bu)

    Eğer biri bir kitap tavsiye eder hele de "vereyim oku, çok güzel " derse, "begenirsem geri vermem" derim. İnsanlar şaka sanıyor. Begenirsem vermiyorum kitabı geri. Kitapligimda başkaları adına imzalanmış, başkaları için cümleler karalanmis kitaplarım var. Benim onlar. Geri vermeyecegimi söylemiştim. Aynı açık sozlulukle benden kitap alan olursa da geri istemiyorum.

    Edit : seri kotuleniyor.
  • Girerken bu entry'nin yazildigindan ya da yakin gelecekte elbet yazilacagindan emin girdigim baslik.
    Dogru, geri vermedim. Delikanli kiziz, biz de alinan sey geri verilmez. '*' vermedim ama almaya calistiginda engel de olmadim. Cunku almaya calismadi. Ama odama gelip kitapligima her baktiginda kitabini goruyor ve lafini sokuyor. Sirf laf sokmak icin almiyor kitabi biliyorum. '*'
  • evde ufak bir kütüphanem var. ziyaretime gelen arkadaşlarım kurcalamayı seviyor. birkaç kere ödünç aldılar ve kısa sürede okuyup aldıkları kadar düzenli şekilde iade ettiler. sadece 1 kişi kitapta beğendiği kısımların altını ders kitabı gibi çizmişti, getirdikten sonra almayıp hediye ettim. zira hem altı çizili kitabı sevmem hem de eğer kitabı önemsemiyor olsaydı altını çizmezdi diye düşündüm. samimi olunmayan insana kitap verilmez. ödünç kitap olayı ince bir çizgi bence.
  • Onceden gicik oldugum insan tipi. Artik astim bunu.ona da aliyorum ayni kitaptan. Herkes mutlu...
  • Kesinlikle uzak durulması lazım.O bilmez kitaplarla bizim aramızdaki bağı
  • (bkz: sorumluluk sahibi olmayan insan )
  • Benim ifrit olduğum insanların başında gelir.
    Eğer kitabı özellikle kendisine almamış okumak için vermişsem geri beklerim. Çünkü okuyup beğendiğim kitabın bende olması için bile aldığım kitaplar vardır ve her bir kitabım benim içim değerlidir.
    Dediğim şey paylaşmamak değil. Dediğim şey insana saygı.

    Lisede bir arkadaşım vardı. Okuduğum bir kitabı görüp benden sonra okumak istedi ve ben tabi ki deyip bitirdikten sonra verdim. Abartmıyorum kızdan kitabı tam 1 sene boyunca geri istedim. (Normalde böyle bir şey yapmam, ayıp olmasın diye bir en fazla iki kere isteyebilirim. Vermiyorsa kalsın deyip kendime yenisini alır ve bir daha ona kitap vermem. fakat o zaman sanırım inadım tutmuştu.)
    O 1 senenin içinde kaç kere getirceğim deyip getirmedi sayısını hatırlamıyorum bile. En sonunda getirdiği günü şarkılarla, marşlarla kutlayacaktım o derece bir şeydi.

    Bu konu hakkında "Benim için sıkıntı olmaz, kalsa da olur" diyen insanlar biliyorum. Soruyorum nasıl kıyabiliyorsunuz bebeklerinize?