geceye bir şiir bırak

• Gerçi ömrün senin, şafaklarda
  Yeni açmış çiçekle kardeşti.
  Gerçi ömrüm benim, bir ateşti.
  (bkz: Ahmet Haşim )
• Ah, kimselerin vakti yok
  Durup ince şeyleri anlamaya
  Kalın fırçalarını kullanarak geçiyorlar
  Evler çocuklar mezarlar çizerek dünyaya
  Yitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mı
  Bakıp kapatıyorlar
  Geceye giriyor türküler ve ince şeyler
  "Memelerinde biraz irin, biraz balık ve biraz gözyaşı
  Bir dev oluyorsun deniz deniz deniz
  sisin dere ağızlarından sokulup akşamları
  Fındıklarımızı basıyor
  Neyleriz kararan tomurcukları
  Çocuklarımıza yalvarıyoruz: Aç durun biraz
  Tecimenlere yalvarıyoruz:
  Bir "Hotel" bir gizli evlenme az çiziniz
  Bir banka az çiziniz bir yalvarma
  Bizden size ve sizden dışardakilere
  Karılarımızı yolluyoruz tırnaklarını kesmeye ve demeye
  -Evet efendim-
  Çocuklarımızı yolluyoruz dilenmeye
  Bizler gidiyoruz yatağımız tanrıya emanet
  Yazların motorlu çingeneleri
  Ah, kimselerin vakti yok
  Durup ince şeyleri anlamaya
  Baba evleri, ilk kez girilen ırmağa dönüş
  Toprağa tutku, kendinden dolayı
  Kulaklarımızı tıkıyoruz: Para para para
  Kulaklarımızı açıyoruz: Kavga kavga kavga
  Sorar belki biri: Kavga ama neden kavga
  Komşumuza sonsuz balta, karımıza yumruklar içinde
  -Bilmiyoruz neden kavga.
  Sonra kasabanın cezaevinde
  Silgimizi göz önüne yerleştiriyoruz
  Günlerimiz iterek genişletiyoruz
  Yer açıyoruz karılarımızı düşünmeye
  Bizsiz geçen menevşeyi düşünmeye
  Durup ince şeyleri anlatmaya
  Kimselerin vakti olmasa da
  Okulların kadın öğretmencikleri
  Tatil günlerini çoğaltsalar da
  Kutsal nemiz varsa onun adına
  Gözlerimiz için bağlar dokusalar da
  Birikimler ve çizgiler gitgide gitgide
  Açmaya ilkyaz çiçekleri
  Bir gün birileri öte geçelerden
  Islık çalar yanıt veririz
  Gülten Akın - İlkyaz
• büyük şair Abdülhak Hâmid Tarhan'dan ulu önder ATATÜRK'E İTHAFEN YAZDIĞI ŞİİR.
  
  “Hudâ-yı Mustafa Kemal
  Onun kudumü için saklamış bu ülkeleri,
  Fakat sezâdır o Hâlık ederse gökle yeri,
  Fedâ-yı Mustafa Kemal!”
  
  Abdülhak Hâmid Tarhan
  
  TÜRKÇE MEALİ:
  Tanrı bu ülkeleri Mustafa Kemal için saklamıştır, fakat Tanrı yine gökle yeri Mustafa
  Kemal’e feda etse yeridir.
• “İnsan
  ya hayrandır sana, ya düşman.
  Ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun
  bir dakika bile çıkmazsın aklından ... ”
  - Nâzım Hikmet
• “Seni saklayacağım inan
  Yazdıklarımda, çizdiklerimde,
  Şarkılarımda, sözlerimde.
  
  Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
  Ve kimseler görmeyecek seni,
  Yaşayacaksın gözlerimde.”
  
  özdemir asaf
• İstanbul'u dinliyorum gözlerim açık
  Kusura bakma Orhan Veli
  Bu zamanda kapatamazsın gözlerini
  O zamanların İstanbul'u ancak mısralarda
  
  Trafiğin sesi geliyor uzaklardan
  Silahlar patlıyor şehrin kenar mahallelerinde
  Kadınlar şiddetin kıskacında
  İnsanlar ekmeğin kavgasında
  
  İstanbul'u gözlerin kapalı dinlerken geçen kuşlar çok uzaklarda
  Koca koca binalar, havaalanları yaptık göç yollarına
  Hani o ayakları suya değen kadın var ya
  Ya tecavüze uğrar ya tacize bu zamanda
  
  Nerede o eski ve güzel vapurlar
  Onlar bile değişti zamanla
  Kalmadı o eski İstanbul
  Kalmadı artık bu zamanda
  
  O eski filmlerde, eski fotoğraflarda gördüğümüz İstanbul var ya
  Sanki hayaldi şairlerin mısralarında...
  
  https://www.antoloji.com/istanbul-u-dinliyorum-gozlerim-acik-2-siiri/
• "ya çok yanlış zamanda karşılaştık,
  ya da hiç karşılaşmaması gereken iki insandık.
  biz neydik bilmiyorum,
  sevgili desem değil, aşık desem değil,
  bildiğin rastlantıydık işte.
  ondan öteye gidemedik."
  
  ahmet batman
  
  edit: gece yazdım sayıverin...
• SİHİRLİ BAŞLIKTIR HER SEFERİNDE YAZDIRAN
  ANLIK VE DOZUNDA
  90LARI HATIRLATAN
  SANAT BARINDIRAN...
  
  TABLETİM, KALEMİ, MASAM, BOYUN AĞRIM,
  BARİ UMUTLARIM DEĞİŞSİN İSTEDİM
  
  BELKİ DE İYİ BUDUR HA
  BOHEM YALNIZLIĞIM
  ERKEN AĞARAN SAÇLAR VE GÜNEŞ GÖRMEYEN EV
  
  HAYALIKIRIKLIĞINDAN İYİ DEĞİLMİ DEPREŞMEMEK
  SOSYAL MESAFE DE VAR HANİ
  
  BİRİ KAPIYI ÇALDI BU GÜN
  ANKET YAPIYORMUŞ
  ŞAKA SANDIM ÖNCE
  NE İŞİ VARDI
  TEK BAŞINA BU KÖYDE
  TIRMANMIŞ ONCA YOLU
  ANKETTE NEYİN NESİ DEDİM AMA
  UZATTI MAKBUZU
  DİNLERKEN KAÇIRMIŞIM
  MEĞER DERGİ SATARMIŞ
  
  ASLINDA ÇOCUKKEN BAŞKA DÜŞÜNMÜŞTÜM...
  BAYAĞI MACERA ADRENALİNLİYDİ GELECEK.
  BELKİDE İYİSİ BUDUR HA...
• Elveda bedenden bedene yollandığım günlere
  Elveda beline sarıldığım güzellere
  Elveda memur çocukları gibi zor terk ettiğim kentlere
  Gittim ben sonsuzluğa, sorgusuzca gittim
  Seni martılara emanet ettim
  Islak, yorgun, huysuz martılara
  bektaşî tekkesinde deyiş okudum,
  Okudukça sana dokundum
  Yangın yeri gözlerine yüreğimi açtım
  (bkz: muharrem ince)
• sen yoksun
  boşuna yağıyor yağmur
  birlikte ıslanmayacağız ki...
  boşuna bu nehir
  çırpınıp pırpırlanması
  kıyısında oturup göremeyeceğiz ki...
  
  uzar uzar gider
  boşa yorulur yollar
  birlikte yürüyemeyeceğiz ki...
  
  özlemler de ayrılıklar da boşuna
  öyle uzaklardayız
  birlikte ağlayamayacağız ki...
  
  seviyorum seni boşuna
  boşuna yaşıyorum
  yaşamı bölüşemeyeceğiz ki...
  
  aziz nesin
• Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
  Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
  Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
  Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
  Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
  Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
  Bana dönesin diye bir bir kapattım
  Şimdi otobüs gelir biner gideriz
  Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
  Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
  Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
  Durma kendini hatırlat.
  -》 Turgut Uyar
• Kuşum ve ben bir aynada
  uyuyoruz, kafesimiz yatağımız
  yüzlerimiz eşlerine baka baka
  sonsuz kar altında uyuyoruz
  kuşum ve ben
  Eşim ve ben kızıl bir bağla
  bağlıyız birbirimize
  Çözülürse yoksulluk sevinir
  
  Aynamızın içinde tek bu bağ...
  Kızıl kıskaç eşim kuşum ben...
• Sevgileri yarınlara bıraktınız
  Çekingen, tutuk, saygılı.
  Bütün yakınlarınız
  Sizi yanlış tanıdı.
  
  Bitmeyen işler yüzünden
  (Siz böyle olsun istemezdiniz)
  
  Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
  Kalbinizi dolduran duygular
  Kalbinizde kaldı.
  
  Siz geniş zamanlar umuyordunuz
  Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
  Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
  Geçeceği aklınıza gelmezdi.
  
  Gizli bahçenizde
  Açan çiçekler vardı,
  Gecelerde ve yalnız.
  Vermeye az buldunuz
  Yahut vakit olmadı
• Her yere yetişilir
  Hiçbir şeye geç kalınmaz ama
  Çocuğum beni bağışla
  Ahmet Abi sen de bağışla
  
  Boynu bükük duruyorsam eğer
  İçimden öyle geldiği için değil
  Ama hiç değil
  Ah güzel Ahmet abim benim
  İnsan yaşadığı yere benzer
  O yerin suyuna, o yerin toprağına benzer
  Suyunda yüzen balığa
  Toprağını iten çiçeğe
  Dağlarının, tepelerinin dumanlı eğimine
  Konyanın beyaz
  Antebin kırmızı düzlüğüne benzer
  Göğüne benzer ki gözyaşları mavidir
  Denize benzer ki dalgalıdır bakışları
  Evlerine, sokaklarına, köşebaşlarına
  Öylesine benzer ki
  Ve avlularına
  (Bir kuyu halkasıyla sıkıştırılmıştır kalbi)
  Ve sözlerine
  (Yani bir cep aynası alım-satımına belki)
  Ve bir gün birinin adres sormasına benzer
  Sorarken sorarken üzünçlü bir görüntüsüne
  Camcının cam kesmesine, dülgerin rende tutmasına
  Öyle bir cıgara yakımına, birinin gazoz açmasına
  Minibüslerine, gecekondularına
  Hasretine, yalanına benzer
  Anısı ıssızlıktır
  Acısı bilincidir
  Bıçağı gözyaşlarıdır kurumakta olan
  Gülemiyorsun ya, gülmek
  Bir halk gülüyorsa gülmektir
  Ne kadar benziyoruz Türkiye’ye Ahmet Abi.
  Bir güzel kadeh tutuşun vardı eskiden
  Dirseğin iskemleye dayalı
  - Bir vakitler gökyüzüne dayalı, derdim ben -
  Cigara paketinde yazılar resimler
  Resimler: cezaevleri
  Resimler: özlem
  Resimler: eskidenleri
  Ve bir kaşın yukarı kalkık
  Sevmen acele
  Dostluğun çabuk
  Bakıyorum da şimdi
  O kadeh bir küfür gibi duruyor elinde.
  
  Ve zaman dediğimiz nedir ki Ahmet Abi
  Biz eskiden seninle
  istasyonları dolaşırdık bir bir
  O zamanlar Malatya kokardı istasyonlar
  Nazilli kokardı
  Ve yağmurdan ıslandıkça Edirne postası
  Kıl gibi ince İstanbul yağmurunun altında
  Esmer bir kadın sevmiş gibi olurdun sen
  Kadının ütülü patiskalardan bir teni
  Upuzun boynu
  Kirpikleri
  Ve sana Ahmet Abi
  uzaktan uzaktan domates peynir keserdi sanki
  Sofranı kurardı
  Elini bir suya koyar gibi kalbinden akana koyardı
  Cezaevlerine düşsen cigaranı getirirdi
  Çocuklar doğururdu
  Ve o çocukların dünyayı düzeltecek ellerini işlerdi bir dantel gibi
  O çocuklar büyüyecek
  O çocuklar büyüyecek
  O çocuklar...
  Bilmezlikten gelme Ahmet Abi
  Umudu dürt
  Umutsuzluğu yatıştır
  Diyeceğim şu ki
  Yok olan bir şeylere benzerdi o zaman trenler
  Oysa o kadar kullanışlı ki şimdi
  Hayalsiz yaşıyoruz nerdeyse
  Çocuklar, kadınlar, erkekler
  Trenler tıklım tıklım
  Trenler cepheye giden trenler gibi
  İşçiler
  Almanya yolcusu işçiler
  Kadınlar
  Kimi yolcu, kimi gurbet bekçisi
  Ellerinde bavullar, fileler
  Kolonyalar, su şişeleri, paketler
  Onlar ki, hepsi
  Bir tutsak ağaç gibi yanlış yerlere büyüyenler
  Ah güzel Ahmet Abim benim
  Gördün mü bak
  Dağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlar
  Ve dağılmış pazar yerlerine memleket
  Gelmiyor içimden hüzünlenmek bile
  Gelse de
  Öyle sürekli değil
  Bir caz müziği gibi gelip geçiyor hüzün
  O kadar çabuk
  O kadar kısa
  işte o kadar.
  
  Ahmet Abi, güzelim, bir mendil niye kanar
  Diş değil, tırnak değil, bir mendil niye kanar
  Mendilimde kan sesleri.
• Yorgun gözümün halkalarında
  Güller gibi fecr oldu nümayan,
  Güller gibi... sonsuz, iri güller
  Güller ki kamıştan daha nalan;
  Gün doğdu yazık arkalarında!
  Altın kulelerden yine kuşlar
  Tekrarını ömrün eder ilân.
  Kuşlar mıdır onlar ki her akşam
  Alemlerimizden sefer eyler?
  Akşam, yine akşam, yine akşam
  Bir sırma kemerdir suya baksam;
  Üstümde sema kavs-i mutalsam!
  Akşam, yine akşam, yine akşam
  Göllerde bu dem bir kamış olsam!
  
  (bkz: Ahmet Haşim)
• bağış
  
  Ne mutlu bir gün.
  
  Sis erken dağıldı. Bahçede çalıştım bütün gün.
  
  Sinekkuşları konuyordu hanımellerine.
  
  Sahip olmak istediğim hiçbir şey yoktu yeryüzünde.
  
  Kıskanabileceğim kimseyi tanımıyordum.
  
  Bana yapılan her kötülüğü unutmuştum bile.
  
  Bir zamanlar aynı insan olmuş olmaktan utanç duymuyordum.
  
  Doğrulurken denizi ve yelkenleri gördüm birden.
  
  Czesław Miłosz
  
  çeviren: CEVAT ÇAPAN