blog sözlük itiraf

• Bir dalıp gitsem bu kitapları (bkz: eşşek sudan gelinceye kadar) okurum gibime geliyor. Kendimi durduruyorum.
• Geçen sene memlekete giderken takvimi 18.06.2020'de bırakmışım. Dün kopardım biriken tüm sayfaları. (bkz: ortalama 4 ay)
• bir haftadır neredeyse üniversitedeyim. bu sözlüğe girerken üniversite sınavına hazırlanıyordum. pandemi yeni başlamıştı hayat boka sarmıştı. ne evden çıkabiliyordum ne sevgilimi görebiliyordum ne ailemle huzur bulabiliyordum. korkunç bir sınavın pençesinde ne yaptığımı bilmeden adeta sürükleniyordum.
  sırayla sevgilimden ayrıldım, üniversite sınavına girdim, dışarı çıkmaya başladım, üniversiteyi kazandım. kazanmakla hayatımın tamamen düzene gireceğini düşünüyordum çünkü artık kendi kararlarımı alabilecektim, büyümüştüm.
  onca zamandır kendi şahlanışımı yaşamak için beklediğim okulum açılmadı, online eğitimde karar kılındı. Dünyam başıma yıkıldı. nasıl bir hayal kırıklığı yaşadığımı anlatamam. altı üstü bir üniversite değildi çünkü, benim hayatımın dönüm noktası olacaktı, olmadı. günlerce ağladım, deli divane gibi dolaştım etrafta. kilo verdim kilo aldım.
  bir şekilde üniversite online olarak başladı, bir süre dayandım. bir süre sonra aklımı kaybedecek seviyeye geldim. evde sürekli olarak ders çalışmak, aynı odada sabahtan akşama kadar bir masada oturmak, derslerin ağırlığı, aile evinin bunaltısı. kafayı yemek en çok bana yakışan tanımdı. durduk yere ağlıyordum, durduk yere günlerce kimseyle konuşmuyordum. o günler nasıl geçti bir ben bilirim bir Allah. ikinci dönemin de online olacağını öğrendikten sonra da ne kadar ağladığımı anlatmayayım. diyebilirsin ki ne var bu kadar aile evinde niye gitmek istiyorsun, var işte bir şeyler demek ki. ayrıca en büyük hüzün sebebim hayal kırıklığımdı, üniversitenin açılmamasıydı.
  neyse velhasıl bir süre sonra -yani bulunduğum güz dönemi- üniversitenin açılacağı haberini aldık. önceki yıl biri "üniversite açılacak" dese ben mutluluktan havaya uçardım. bu yıl açılacağını bildiğim halde "e nolmuş yani" moduna girdim. bir gram heves kalmadı içimde. ta ki üniversite için valiz hazırladığım 1 Ekim akşamına kadar. sonraki gün de yani 2 ekimde KYK yurduna gidiyordum zaten. son dakikalar heyecan yapmaya başladım.
  
  sonra ne oldu? işte buradayım beybiler. şu an bunu yurttaki yatağımdan yazıyorum. hemşirelik 2. sınıf öğrencisiyim. hemşireliğe hazırlanan birçok öğrencinin bildiği bir youtube kanalım da var, büyüyorum. derslerimi seviyorum, arkadaşlarımı seviyorum. beslenme şeklim düzeldi, mutlu olmayı özlemişim.
• Cevap yazmayı unuttuğum mesajlar olmuş. Vallahi kasten yapmıyorum.
  
  Hepinizi çok seviyorum sözlük ehli dostlarım (bkz: swh)
• Kendimi hiç iyi hissetmediğim bir an, uzun zamandır yazmadıgım bir yerdeyim, neden…
• Hep kötü kötü insanlar bana takmış aşk sanmış, sevgi zannetmişim.
  
  Başıma bunca felaket niye geliyor diye soruyorum. İşte bu yüzden be sözlük. Geçmişimde bana takan ve hâlâ da bırakmaya niyeti olmayanlar yüzünden.
• teyzemin kızına aşığım.
• hayatımın dönüm noktasına gelmeme, başka bir berke olmama sadece 2 hafta kaldı
  (31 ekim 2021)
• kocaman okulda elleri cebinde vaziyette sırtını duvara yaslamış teneffüsleri camdan dışarıyı seyrederek geçiren bir kişi var. evet şu kocaman fen lisesinde böyle bir öğrenci var o da benim.
  
  sanki bir kıza karşı belli başlı duygular beslemeye başladım. bu durumun büyümesini istemiyorum. 22 ekim 2021 tarihi onu son görüşüm olacak, bunun özlemini çekmek istemiyorum.
  
  almanya da iken hedeflerime odaklanacağım. beni şu anda ayakta tutan şey bu işte, hedeflerim.. yaşamayı seven biri değilim. ama hedeflerimi gerçekleştirmem takdirinde neden olmasın ?
  
  ek olarak : çok değişik hissediyorum. sanki her an bir şey olacakta hayatım kararacakmış gibi. bir yandan da başaracağıma inanıyorum. bunu başaracağım deyip kendimi motive ettikten hemen sonra ''ya bir şey olursa, işler yolunda gitmezse'' diyorum.
  
  çok değişiğim, azınlıktayım hemde her konuda.. ömrüm boyunca her konuda hep azınlıkta olmuşumdur. farklı olmaktan memnuniyetsizlik duymuyorum. aksine beni güçlü kılan durumun bu olduğu düşüncesindeyim.
  
  ama örneğin : sosyallik durumum vesaire bu durumlarda çoğunluktan farklı olmam zaman zaman üzmüyor değil açıkçası.
  
  okuluma gidin ve sorun, sesi çıkmayan, asık suratlı, asosyal bir tip var mı deyin. ismimi bilenler zaten size beni göstereceklerdir.
  
  not : lise 2 deyim.