alexis ya da beyhude mücadelenin kitabı

  • Eğilimleri sebebiyle kendi içine hapsoldukça hapsolan homoseksüel bir adam olan Alexis’in, karısı Monique’e yazdığı, sabır, sadakat, olanca çaba ve iyi niyetle sürdürmeye çalıştığı evliliklerini iç burkucu bir vedayla sonlandıran, son derece incelikli, anlaşılmayı arzu eden bir mektup. Bir Marguerite yourcenar güzelliği.

    “Hayatın bizi değiştirdiğine inanmakla hata ediyoruz dostum: bizi yıpratıyor ve bizde yıprattığı şey, öğrenilen şeyler. Değişmemiştim; sadece olaylar benimle tabiatım arasına girmişti; ne isem oydum, belki de eskiden olduğumdan daha derin bir şekilde, zira hayallerimiz ve inançlarımız birbiri ardına yitip gittikçe, hakiki varlığımızı daha iyi tanırız.” Diyor mektubunda Alexis. Ve her bakımdan muazzam bir cümle ile tamamlıyor mektubunu:

    “Sizden olabildiğince alçakgönüllülükle af diliyorum, sizi terk ettiğim için değil, bu kadar uzun süre kaldığım için.”