blog sözlük itiraf


  • zaman zaman garip öfke nöbetlerine kapılıyorum. anlamsızca. ama bu sevdiğim birine değil. mesela yolda yere çöp atan birinden ölesiye nefret ediyorum. o kişi gözümde kötü biri oluveriyor.
    ya da şımarık çocuklardan ve onları yetiştiren annelerinden nefret ediyorum. mesela yüzünde sivilce izleri olan birini görünce anne yüzü çok çirkin abla yanımızdan geçiyor deyiveriyor. hay seni yetiştir(emey)en anneye ben. o kişinin kalbi o annenin höt höt konuşması yüzünden o şımarık çocuğunun beynine kazınan ve ağzından kurşundan farksız cümleler yüzünden paramparça oluyor.
    ya da yaşlılardan nefret ediyorum. hani ben yaşlıyım, yer vereceksin diyen tipler vardır ya heh onlardan. mağrur değil bencildirler benim gözümde bunlar. nice yaşlı insan var. evladım siz talebesiniz. zaten yoruluyorsunuz diyor. canımı veririm o yaşlı için. bir amca biniyor yırtılmış pantolonu üstünde, yer yer yamalı yorgunluğu üstünde o amcaya öyle teyzeye hemen yer veririm.
    bu liste uzar uzar gider de. burada kalsın itirafım.