çocuk yetiştirme yurtları


  • Sadece bir kez gördüm bu yurtları. Sadece bir kez geçebildim önünden.
    Annem vardı yanımda. Bir yere yetişmeye çalışıyorduk. Elimden tutmuş hızlı hızlı yürüyorduk.
    Bir yandan çekiştiriyor bir yandan hadi annecim geç kaldık diyordu.
    Burası neresi anne çok büyükmüş dediğimde öğrenmiştim neresi olduğunu. İçime oturmuştu yetiştirme yurdu deyişi.
    O güne kadar hep haberlerde duyduğum filmlerde izlediğim hayal bir mekandı benim için. Gerçekliğiyle yüzleşmek ağır gelmişti.
    Bir çocuk vardı bahçede. Kıvırcık kumral saçları vardı. Büyükceydi benden biraz.
    Diğer çocuklarla birlikte çimlerde oturmuş ellerindeki ekmeği yiyorlardı.
    Bir an göz göze geldik onunla. Ne ben kafamı çevirebildim ondan ne de o son lokmasını yutabildi.
    Annemin çekiştirmelerine rağmen gözlerimi çekemedim.
    Utandım o an annemin elimi tutuyor oluşundan. Pembe elbisemden. Süslü ayakkabılarımdan.
    Utandım o çocuğun gözlerinde gördüğüm hüzünden. Yediği ekmekten.
    Seni hiç unutamadım çocuk.