misafir çocuğunun bilgisayarla oynama arzusu


  • Benim de küçükken derinden hissettiğim arzudur.
    Bugünün çocukları için biraz zorlama bir tabirdir. Çünkü artik cocuklar sizin evinize gelirken, rüyanızda göreceğiniz tablet pclerle geliyorlar. Yani artik sizin bilgisayarınıza ihtiyacı yok.

    Ama 2000li yılların baslarinda, yani benim çocukluk donemimde bilgisayar büyülü bir aletti. Ona dair hicbir şey bilmiyordum. Misal bilgisayarın temel donanımları hakkında bilgi sahibi olmayı koy bir kenara, ben ilk kez googlea istediğim bir şeyi yazıp, onun hakkında bir suru şeye ulasabilecegimi gördüğümde az daha baygınlık geciriyordum. O kadar ilginç gelmişti ki, o seviyede bir şaşkınlığı hayatım boyunca birkaç kez hissetmişimdir.

    Bilgisayarı olan akrabalarımıza gittiğimizde hem annemi babamı mahcup etmemek için meraklısı gibi davranıp, insanları bir şeylere zorlamamaya calisirdim hem de içim içimi yerdi bir kerecik bir oyun göreyim, nasılmış anlayayım diye. Çoğu zaman ses cikarmadigim için kimse gel bilgisayar oyna demezdi. Hoş, gel bilgisayarı acayim diyen ablalarım beni bilgisayarın başına oturttugunda ne yapacagimi da bilmezdim ki. Donemin popüler oyunu neyse açıp, şöyle şöyle yap derlerdi. Ben tam el, göz koordinasyonunu sağlamışken misafirlik suresi dolardı.

    Kısacası içimde bir heves olarak kaldı. Belki bugün hicbir bilgisayar oyununa merakımın olmaması, akilli telefonumda bile bir oyun bulunmaması geçmişimle alakalıdır.

    Yıllar sonra Ben de yaşadım misafir çocuğuna bilgisayar açma mevzusunu. Ama bu çocuğun karakteriyle ilgili. Eğer anne babasını kullanıp sizi bunu yapmaya mecbur etmeye çalışıyorsa, ben de muhakkak bir yolunu bulup o bilgisayarı kullandirmazdim. Ama yavrum sıkılmışsa, ama bir yandan da size bunu söyleyip mecbur etmekten cekiniyorsa o çocuğa lisanslı oyun bilr satın alırım.