cem karaca


  • namus belası, ah

    Düştüm mapus damlarına öğüt veren bol olur
    Toplasam o öğütleri burdan köye yol olur
    Ana baba bacı kardaş dar günümde el olur
    Namus belasına kardaş döktüğümüz kan bizim

    Hep bir halli Turhalliyiz biz bize benzeriz
    Yüz bin kere tövbe eder gene şarap içeriz
    At bizim avrat bizim silah bizim şan bizim
    Namus belasına kardaş yatarız zindan bizim

    Kız gelinim şuna boylum doyamadan biz bize
    Besmeleyle yüzün açıp oturmadan diz dize
    Almış kaçırmışlar seni çökertmişler ıssıza
    Namus belasına kardaş kıydığimız can bizim

    Ağam kurban beyim kurban hallarimi eyledim
    Ne bir eksik ne bir fazla hepsi tamam söyledim
    Kır kalemi kes cezamı yaşamayı neyleyim
    Namus belasına kardaş verdiğimiz can bizim