toplu taşımada yer vermenin saygı ile bağdaştırılması

  • yeni nesil gençlik serzenişi. eskilerin adab-ı muaşeret, yenilerin nezaket kuralları dedikleri şeyden bihaberdirler. herkes eşit bir bireyse önce gelen kapar, tapulu malı gibi kullanır mantığıyla yaşarlar. özgür ruhlarıyla, kendi mantıklarına göre davranırlar...

    sonuç olarak kimse sizin oturma organınızdan yardım beklemiyor. sadece nezaket kurallarına dikkat edersek daha nezih bir toplumda yaşarız diyoruz.
  • Büyüklerime saygım sonsuz. Hasta ya da aşırı yorgun değilsem ayakta gitmek benim için hiç problem değil ama bazen öyle insanlara denk geliyorum ki yer vermemi kesinlikle haketmiyorlar.
    Lisedeyken çok hasta olduğum bir günde yaşlı bir amcanın hışmına ugramıştım mesela.
    Bir de istanbulda metroda yer vermek istediğim tonton dede bana kıyamayıp oturmak istememişti. Ardından yer bulmuştu bana uzun uzun sohbet etmiştik yol boyunca.
  • bu yeni nesilden sürekli şikayet edip, nezaketten bihaber olanları gördükçe tuhaf bir ifade oluşuyor suratımda.

    öncelikle bu şikayet ettiğiniz nesli siz yetiştirdiniz. kendi eserinize şikayet etmek yerine, çuvaldızı kendinize batırın.

    ne yaşlılar gördüm; sırf bedava diye ekmek almaya bile toplu taşımayla giden, yer verelim diye gözümüze gözümüze bakan 2 dakika sonra boş yer görünce depar atan, yer vermek zorundaymışız gibi kaba davranan... say say bitmez.

    tabi bunun yanında gayet kibar olan yaşlı insanlar da var. kaldı ki ikinci kategoriye dahil olan yaşlılara elimden geldiğince yer veriyorum.

    yani 10 saatlik bir okul sürecinden sonra bırakın da yer vermeyelim. nezaketten nutuk atıp da düşüncesizce konuşmak nerenin adeti acep?
  • geçen kardeşim geldi, bende kaldı biraz. toplu taşıma araçlarından biriydik. yer verme konusu geçti. "ben artık yaşlılara yer vermiyorum abi" dedi. "hayırdır" dedim. "insanlara inancım kalmadı" dedi. bi şey demedim sonra.

    saygıdan vermiyorum şahsen ben. yani "vay be adam 67 yıl görmüş geçirmiş bunca yaşın hatrına kalkayım da o otursun" demiyorum. bacaklarının belinin ağrıdığına, dirençlerinin benden daha zayıf olduğuna inandığım için kalkıyorum, kalkarsam. yoksa saygı maygı çok da fifi.
  • hatalı bir bağdaştırılmadır.
    ayakta yolculuk edemeyecek olana yer vermek düşünceli bir harekettir. aslında düşünceli bir hareket değildir ya bir gerekliliktir.
    ayakta yolculuk edebilene yer vermek düşünceliliktir aslında. ya da başka sebeplerden yer vermek işte.
    19 yaşındayım. toplu taşıma kullanan insanların ortalama olarak en gençleri, en dinçleri arasında yer alıyorum. ama bazen bana bile yer veriyorlar. bkz örnekleri;
    bir keresinde sabahın köründe antrenmandan dönerken dilim dışarıda bir şekilde otobüse binmiştim ve orta yaşlı bir adam ölü balık gibi bakan gözlerimden çok yorgun olduğumu anlayıp bana oturduğu koltuğu vermişti. '*'
    bir keresinde de kapitalizmin köpeği gibi davranıp varımı yoğumu avmye döktüğüm bir günün gecesinde tramvaya binmiştim ve tramvay o kadar kalabalıktı ki o tepemizde sarkan lastik tutamaçlar '*' bile tükenmişti. tramvayın en ortasında hiçbir yere tutunmadan poşetlerimle ayakta duruyordum. '*' işte o an orta yaşlı bir adam bana bulunduğu yeri verdi. ayakta duruyordu ama benim bulunduğum yere göre daha sağlam bir yerde duruyordu. sonra konuştuk muhabbet ettik. ingilizce öğretmeniymiş. e böyle centilmen biri de başka ne olabilirdi ki ;)))))
    ha bir de, yine bir keresinde hiçbir yerden tutunamazken ve kendi kilom kadar ağır poşetleri taşırken oturan bir oğlanın üstüne düşmüştüm puaahdjdhsfgsf sonra bana oturduğu yeri vermişti ama keşke daha erken davransaydı, yazık oldu ona..
    işte demek istediğim bunlar insanlık vazifelerimizdir. tramvayda kendim ayakta giderken nefes bile almaya mecali kalmamış yaşlılara yer vermeyen gençleri azarladığım çok oldu. ama doğru ama yanlış. bencesi böyle. saygılı olmak insani bir değer olduğu için belki dolaylı olarak bu şekilde bağdaştırılabilir.
  • Bayılma taklidi yapılabilir yada koltuğun rengine bürünerek kamufle olabilirsiniz.
  • toplu taşımalarda yer kapmaya çalışmaktan yer verme konusundaki adaletimize çok odaklanamadığımızı düşünüyorum. abi toplu taşımada sadece yaşlıya, kadına, erkeğe, çocukluya değil herhangi bir insana yer veriyor olmanız çok etik, çok güzel bir hareket. ama 20li yaşlarda hasta biri yerine 60 yaşında gayet dinç birine yer verilmesi yanlış bence.
    bir de gerçekten uyuyan birine "bak bak bak, yer vermemek için uyuyo taklidi yapıyo 5 dakika önce telefona bakıyodu" demeyin, belki uyuyo numarası yapmıyodur da gerçekten uykusu vardır uyumaya çalışıyodur.

    t: (bence) yanlış bir bağdaştırmadır.