güneş donanması

• alaeddin özdenören'e ait bir şiirdir.
  
  i.
  melon şapkalı bir takım adamlar
  gördüler görülecek yerlerini kentin
  selamladılar halkı saygıyla
  kavisler çizerek şapkalarıyla
  işte ilk o sırada gördüm seni
  camlarına sinekler üşüşmüş bir kahveden
  oldukça uzun bir ekmek kuyruğunda
  sırtında yorgun bir yağmurluk
  ve bomboş gözlerle.
  geçerek aralarından
  üç aşağı beş yukarı dolaşan
  havai bahriyelilerin
  sana geldim.
  ekmekle makyaj arasındaki farkı düşündük seninle
  ve çok eskiyi
  birlikte çiçek falına baktık
  çitlenbik kokulu bir yatakta
  
  kente giren ilk muhacir
  altın ışıklarıyla donanmış güneşin
  göğsünde iri bir gül
  bilinmez serüvenlere işaret.
  garson bir çay acele olsun
  cevap bekleyen biri var çünkü
  hangi sur taşının altında kimbilir
  emniyete alınmış yanlızlığıyla.
  bu kente tek kapıdan girilir
  sürünerek otlar boyu
  ölüm sularından içilir.
  
  ii.
  haydi muhacir kalk
  önce gider susuzluğunu
  yüzlerinde yeni haberler uçuşan.
  ve öğret onlara
  kelimelerin nasıl dizildiğini
  usta askerler gibi.