çocukluğun bittiği an

  • koridorun bir başından diğer ucundaki mutfakta, masanın üzerindeki bardakları topla kırma hevesimin bittiği an
  • benim için 23 yaşımdır. ''ben bunu yapacağım'' diyebilmek var ya..
  • Ben hala kendimi çocuk gibi hissediyorum. Çocuk olmak kavramı bence çok ince bir çizgi. İçinizde hala var yani öldüremezsiniz onu sadece üstünü örter gibi yaparsınız.
  • Küçük yaşta para kazanmak aile geçindirmek gibi bir sorumluluk omuzlarınıza yüklenmişse büyümüş kocaman adam olmuşsunuz demektir.
  • Küçükken kötü gördüğüm her şeyi yapmaya başladığım zaman, kötü bir insana dönüştüğüm zaman.
  • 4 tekerlekli bisikletten 2 tekerlekli bisiklette geçtiğin andır. klişedir ama gerçektir.
  • babanın artık seni görmek istemediği an.
  • Tuvalet kağıdının fiyatının öğrenildiği andır. Mö 800lü yıllardan kalma bir buluntuda yazıldığı üzere o an intihar etmeyen insan kişisi erişkinliğe ulaşabilirmiş. Ben demiyorum inanmazsan (bkz: aha dayıya sor)
  • "En Uzak Sahil ölüm hakkında. Onun diğerlerinden daha zayıf kurgulu, daha tutarsız ve eksik olması da bu yüzden. İlk iki kitap yaşadığım ve atlattığım şeyler hakkındaydı. En Uzak Sahil'de konu edilen şeyi ise yaşayıp atlatamazsınız. Bu bana genç okurlar için çok uygun bir konu gibi gelmişti, çünkü çocuk yalnızca ölümün var olduğunu değil -çocuklar ölümün olduğunu, öleceğini anladığı anda, çocukluk biter ve yeni hayat başlar. Bu da büyümedir, ama daha geniş bir bağlamda."

    Ursula K. Le Guin