cenaze sahibinin taziyede yemek vermesi

  • Bu insanların beklentisinden yola çıkan bir türk geleneğidir. Genelde hizmet eden de cenaze sahibinin yakınlarıdır. Hem bu yakınlara hem de cenaze sahibine daha buyuk yüktür bence insana acısını bile yaşatmaz düzgünce
  • yanlış bilinen bir gelenektir. türk geleneğine göre cenaze sahibi yemek vermez, cenaze evine yemek götürülür. ama nasıl olduysa cenaze evleri pide evlerine döndürüldü. geleneklerimizi bilmemek, yanlış uygulamak.
  • Önceden beridir bizde adet;
    *pişi/lokma(tuzlu olanından),peynir,helva içeren tabaklar hazırlayıp cenaze kalkana kadar gelenlere ikram etmek,
    *cenaze defnedilince pirinç pilavı ve ayran ikram etmek,
    *kuran okumaya gelen hanımlara yemeni,bardak,tabak vb gibi hediyeler vermek,bunun yanında lokum, pilav,helva ve ayran ikram etmek şeklinde ilerliyor.
    Ölü evine hiçbir zaman yemek geldiğini görmedim. Hatta dedem için içim paramparça yanarken helva dilimleme görevi vermişti birileri. Dedeni sevdiğin için ona son görevini yapmaya gelenlere hizmet etmek senin vazifen şeklinde saçma bir muhabbetle bile karşılaştım. Benim orada canım yanıyor bir yandan gelenlerin karnını düşünüyorum. Canın gidiyor. Veda etmek istiyorsun. Dünya batsın istiyorsun. Ama gelen ne der aman hizmet etmek gerek diye acını yaşayamıyorsun.
  • Ben konyalıyım. Bizim burada ölü evine insanlar yemek yapıp getirirdi eskiden, artık çoğunlukla cenaze sahibinin etlekmek yaptırması şeklinde evrilmiş olsa da bazı yerlerde bu hala böyle. İnsanlar yaptıkları yemeklerle gelir, yardımlaşarak sofra kurup beraber yemek yerler. Sofra paylaşıldığı gibi acılar da paylaşılır. Doğrusu da budur bence.
  • İnsanların acılarını bile yaşamalarına izin vermeyen saçmalık
  • en gereksiz geleneklerimiz listesinde ilk ona girecek bir uygulama.
    yıllarca bu tarz kalıpları normal karşıladım ta ki yakın zamanda bir cenaze evi hizmetçisi olana kadar. insanların o sofrada yaptığı dedikoduları, taziyeye değil uzun zamandır görmedikleri akrabalarını görmeye geldiklerini, gülüşmelerini, ölenin ardından konuşmalarını duyunca yaşadığım aydınlanma ve onu izleyen nefreti tarif edemem.
    alalade bir misafirlikte bile söylenmesi nahoş olan sözleri utanmadan sarf eden herkesi kovmak istedim, yapamadım.
    henüz ölenin yakınları ağızlarına bir lokma koymamışken aç gözlerini doyurmak için dua okunan odaya yemek sonrası çayı siparişi veren ruhsuzları da gördü bu gözler.
    velhasıl taziyenin amacından sapıp ziyafet bekliyorsanız lütfen gelmeyin, destek değil köstek oluyorsunuz.
  • Aslında sevap olan, saçma bir durumdur. Kültürümüz bu değil... dinimize göre cenazesi olan kişi, kime ne yardımda (yeme, içme, vs.) Bulunursa sevaba giriyor. Bu sadece (bkz: cenaze) için değil her durum için geçerli fakat taziye sırasında yapıldığı zaman merhum ya da merhumeye dua gittiği için yapılıyor aslında.

    Normalde kültürümüze göre ve hala bazı yerlerde olan durum, (bkz: cenaze evi)ne giderken yemek götürmek olmaktadır. Cenaze evi veya cenaze sahibi yemek vermemeli, cenaze evine giden yemek götürmeli... tabii durum artık çoğu yerde tam tersi.

    Dikkat! Aslında resmen (bkz: rüşvet) vermeye giriyor. Al yemek ye de anama babama dua et cenazeme dua et der gibi oluyor. Aslında bana göre yanlış demek isterdim ama şimdi bende uyguladığım için yanlış diyemiyorum. Elimiz açık ve insan doyurmaya pek bir meraklıyız. Bunun gerçek sebebi bu herhalde. O kadar insan doyurma meraklısıyız, gidip aç doyuralım. (bkz: Eve gelen misafir) zaten toktur. (Gerçekten ihtiyacı olanlar hariç)
  • sokayım böyle geleneğe göreneğe. adamın acısı başını aşmış, millet acaba ne yicez diye düşünüyor.