bugün yazarları gülümseten şeyler

bir başkasının gülümsemesi

bir arkadaşla hoş bir muhabbetten sonra, yüzümde oluşan ve kalbime huzuru akıtan şeydi tatlı tatlı gülümseyebilmek....

Bugün yine izbandayım. Binmeden önce de midemin kazindigini fark edip bir gevrek alayim da yolda giderken zevkle yerim diye düşündüm. (Evet biz simit'e gevrek diyoruz) nitekim aldım gevreğimi, bindim izbana. Hafif toplu ve 25-30yas aralığında olduğunu düşündüğüm bir hanımefendinin karşısına oturdum. Öküz olduğumdan mi yoksa o kulağında kulaklık dışarıya baktığından midir bilmem, ince bir göz selami da vermedim.

Neyse başladım gevreğimi yemeye. Ufaktan da izban hareketlendi. Birkaç durak boyunca ufak parçalar koparıp koparıp yedim. Tabi doğal olarak her güzel seyin olduğu gibi bunun da bir sonu vardı ve o kaçınılmaz sahne geldi. Son lokmayı da attım ağzıma. Bir yandan onu cignerken diğer yandan da üzerime döktüğüm kırıntıları topluyordum.

O selam vermediğim hanımefendi gevreğimin bittiğini fark edince kulaklığıni çıkarıp, "afiyet olsun, ıslak mendil ister misiniz?" Diye sorup elini çantasına atti. Ben hic beklemiyordum boyle bir teklif. "Yok tesekkur ederim" dedim. Öyle deyince hanımefendi birazcık bozuldu. İnsan gibi bir teklifte bulunuyor ama malin biri onu geri çeviriyor.

Utandım. Ama gülümsedim de. İyi insanlar iyi ki varlar.

Edit:yazim

Afyon otogarında bilet saatini beklerken, bilmem kaç ay evvel lokum aldığımı hatırlayan satış görevlisinin beni tanıyıp, sevdiğimi söylediğim lokumlardan ikram etmesi
(bkz: dünya dönüyorsa senin hatrına güzel insan)

(bkz: #39873) bunu az önce görmüş olmam günümü gün etti.

İnternetten aldığım ve bugün elime ulaşan plak siparişimin içinden plakla birlikte bir adet de ıhlamur çayı çıkması.
Yazın kokusuna, kışın tadına meftun olduğum ıhlamur. Bu nasıl incelikli olmaktır allahım. Gülümsemedim yalnızca, bulut yükeltilerine çıktım.

Bugün güldüğüm yegane şey :
Personellerimizden birinin Hz. Ali'ye peygamber demesiydi.

Yıllar sonra ilk defa dolmuşa bindim ve orta yaşlarda bir kadın şoföre artık yolcu almamasını söyledi. Yolculuk boyunca da şoför: abla iki kişi indir bir kişi bindi, bir yolcu alacağım. Durayım mı abla, yer var mı abla gibi bol bol konuştu. Gülmemek için kendimi zor tuttum doğrusu.

(bkz: oğlum)

Öğleden sonra bir şantiye ziyareti esnasında çalan telefonum ve eşimin sesi:
-babası sen akşam oğluna en büyük çikolatayı getireceksin değil mi?
-o dönem başladı mi yaa? Gelirken çikolata getir baba devri başladı yani?
-inanmazsan kendin duy bak.
-babba babba ziklotzaka
-tamam oglum madem istiyorsun sana en büyüğünden çikolata getireceğim söz.
-ziklotzakaaaaa
-tamam oğlum en güzelinden çikolata
-eğnnnnnn
-gelirken oğlum söz.
-babba delll!

Bu konuşmadan sonra bütün gün suratimda salak bir siritisla geçti günüm.

Akşam kapıyı çalmadan sırt çantamdan çikolata poşetini alıp en küçük sütlü çikolatayı hazırladım , zile bastım ve içerden bir ağıl dolusu arap ati serbest kalmış gibi sesler gelmeye başladı. Bizimki kısa ve seri adımlarla kapıya koşuyordu.

-anneah açh babba ziklotzaka

Kapıdan girmeden aldı ziklotzakasini.

minik prensesim olan Zülal'in hiç kötülüğe değmemiş minik parmaklarıyla yanağımı "cici" diyerek okşaması.

En yakin arkadasima yavsayan ( affedersiniz) bir cocuk var. Cocugu tanimayiz etmeyiz, arkadasimi gormus iste bilmem ne. E aslinda o da hakli, arkadasimin masallahi var tabii. Neyse bir sebepten dolayi bizim bu cocukla irtibat kurmamiz gerekti. İşimizi hallettik. Sonra cocuk benden arkadasimin numarasini istedi. E vermedim tabii. O da "tamm yzma ben blurum" dedi ve beni whatsappta engelledi. Bu olay bugun gerceklesmedi, birkac gun oluyor lakin simdi aklima geldi ve cok luzumsuz, cok komik aahahhahahhah

Az önce bloguma gelen bir yorum. Azeri biri tarafından yapılmış. Ne talı bir dilleri var öyle.

En yakin arkadasim az önce okulu bitirmeni beklersek çürürsun dedi. Evet daha simdiden evde kaldin demelere basladi. Bana bu sekilde takilmasi hosuma gidiyor cunku biliyorum ki bir gun birisiyle hayatimi birlestirme karari alirsam, yuvadan ucup gittigim icin en az o da annem kadar uzulecek. Ama ayni zaman da mutlu da olacak. Cunku o beni cok sever. Ben de onu cok severim. İyi ki benim en yakin arkadasim. İyi ki.

bloguma yorum gelmesi

Bugün ki çıplakyazar radyo yayını. İnternet probleminden dolayı yarıda bıraksam da çok güldüm allah affetsin.

Bindiğim otobüsün yanından geçen arabanın penceresinden bize gülümseyip el sallayan küçük kız. En az on beş kişi de ona el salladı tabii. Sadece beni değil otobüsteki herkesi gülümsetti. Böyle küçük bir hareketin, insanların o donuk sıkıcı ifadelerinin yerine içten bir gülümseme yerleştirmesi bir daha gülümsetti beni.

Bugun tiyatroya "dorduncu ay" oyununa gittik. Toplumdaki kadin erkek esitsizligini ele alan bir konusu vardi. Ama kullanilan muzikler, sahne ışıklandirmasi o kadar kasvetliydi ki sinirlerim altust oldu. Sinirimden dakikalarca guldum.

Ördekleri kovalıyınca sürü halinde kaçıyorlar. Ve yampirik yampirik koşuyorlar. Çok kısa sürdü ama nedense koşmaları sinirimi bozdu. Ona güldüm. Bugünde güldük şükür.

kedim normal bir kedi formundan çıkıp her şeye tavşan gibi zıplamaya başladı, galiba benimle birlikte psikolojisini bozdu hayvan. ama görüntü çok komik, bunu yazarken bile sırıtıyorum.

(bkz: #47165) dunun en iyi entry'leri listesinde ilk sirada olmasi. Sayenizde. Tesekkur ederim. '*'