acıkınca sinirlenen insan

• herkesin olduğu insan. (-dır.)'*'
  yemek yemek temel bir ihtiyaç ve bu ihtiyacını gideremeyen kişi huysuzlanabilir.
  ha bir de şeker hastası olabilir.
• Açlığa tahammülü olmayan insandır. Ramazan aylarında sırf bu yüzden tuttugum oruçlar kabul olmuyor bence çünkü en ufak şeye patlıyorum (Allahım inşallah boşa tutmuyorumdur)
• benim acıkınca başım ağrımaya başlıyor, bazen sinirliliğimi tetiklemesi doğal, zaten özünde agresif b1r adamım.
  
• bunu söyleyince bana insanlar alınıyor ama (bkz: aç ayı oynamaz)
  büyüklerimiz ne güzel söylemişler. İnsan acıkınca böyle tepkiler verebiliyor arkadaşlar. Biyolojik bir faktör bu.
• Böyle birini çok yakından tanıyorum. Karnı acıkmaya başlayınca. Konuyu dönüp dolaştırıp yemek zamanına, yenecek şeye getirir. Hazırlarken az sabırsız olur. Elleriyle sehpaya ritim tutturur bazen,bazen tv açar programlara bakar. Ben de yemek hazırlarken bir yandan kapı aralığından onu seyrederim. Çok sevimli de olurlar sinirli olmalarının yanı sıra. Böyle seksen yüz yıl yanında yaşamak istersin.
• (bkz: nefretlik insan)
  
  eski kız arkadaşım böyleydi. açım lütfen üstüme gelme, derdi. lan mal;
  1. azıcık açlıktan bi şey olmaz, nazdır o.
  2. sağlık problemin varsa çaresine bak.
  3. sen molozsun diye bunun sinirini ben ya da başkası çekecek değil.
  
  diye konuşamadım tabii kızla. ama kızıyordum ve anlamıyordu.
  
• Tahammül sınırı yemekten ibaret olan zayıf insan tiplemesidir.
• Bu soruya sadece ben diyebilirim. Niye bilmiyorum ama elimde olmuyor. Acilen yemek, yemek ve kendime gelmek istiyorum.
• o ben oluyorum. yatıştırabilecek tek şey ise o an bitter çikolata olabilir.
• Uzun süreli ise bu, aç olmama rağmen yemek yiyemiyorsam bana oluyor bu.
  Tahammül edemiyorum, zaten açım midem bütün vücudumu kısıtlıyor birde insanlar bir şeyi iki üç Defada anlayamayınca sert çıkabiliyorum bazen.
  Sinirleniyor insan elinde olmadan, asabi oluyor.